|
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit |
|
|
et radient nitoribus ac gaudeant suffragiis et privilegiis principatus, prout in litteris ipsius domini nostri regis Romanorum pre[fat]i super hoc confectis plenius continetur, ratam et gratam gerimus et habemus ac nostrum consensum, scientes, libentes, utilitatem imperii ex hoc facere cupientes, duximus adhibendum. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus duximus appendendum.
Datum apud Frankenvorthe, anno, die et indiccione superius annotatis.
Adulpbus Dei gratia Romanorum rex semper augustus universis principibus tam ecclesiasticis quam secularibus, prelatis, baronibus, comitibus, nobilibus, ministerialibus, militibus, vassallis, civitatibus, castris, opidis, villis ceterisque sacri imperii fidelibus a partibus citra fluvium Moselle usque ad partes maris que zee vocatur et ex parte Reni altera versus Westfaliam constitutis iuratis in pace communi, gratiam suam et omne bonum.
Inter tot et tantos negociorum ingruencium fluctus, quibus assidue materia cogitationis pectori nostro infunditur, speciali quadam meditatione perangimur et anxietate pervigili meditamur, qualiter terre predicte quas nostre considerationis oculi respiciunt graciose, rediviva quiete floreant et optate pacis pulcritudine conquiescant. Verum quia tunc utiliter regio regitur, cum discreti rectoris ducatu dirigitur et pervigili presidentis industria gubernatur, nos cupientes ex intimis, ut partes eedem, quarum omnimodam tranquillitatem diligimus, directore gaudeant circumspecto, sub cuius studioso regimine preserventur a noxiis et in statum pristinum Deo propitio pax et concordia restaurentur, illustrem Iohannem Lotharingie, Brabantie et Lymbergen(sem) ducem, principem nostrum karissimum, quem experte circumspectionis et fidei merita nobis reddunt amabilem et eximie virtutis prestancia efficit clariorem, vobis et terris vestris prescriptis advocatum provincialem constituimus et rectorem necnon iudicem generalem in aquis et in terris, quoad omnia que pacis observanciam respiciunt et advocati provincialis ad officium pertinere noscuntur, nostro nomine et imperii exercenda. Quocirca universitati vestre committimus et mandamus, quatinus eundem principem nostrum hilares et devoti suscipere eique ac substituto seu substitutis vel substituendo seu substituendis ab ipso in premissis reverenter parere et humiliter pronis affectibus obedire curetis sibique tanquam ymaginario nostre presencie de castris et munitionibus vestris consilio et auxilio intendatis, quociens et quando fueritis requisiti, ut in illis partibus per ipsius ministerium effectus pacis perveniat et devocionis vestre constanciam regalis serenitas digna proinde vicissitudine prosequatur.
Datum anno Domini millesimo CCXCII, XIIII. Kalen. Decembris, indict. VI, regni nostri anno primo.
Nos Adolfus Dei gratia Romanorum rex semper augustus recognoseimus per presentes, quod nobis anno Domini MCCXCIIII in die beatorum Tiburcii et Valeriani martirum apud Nuremberg pro tribunali sedentibus ad requisitionem spectabilis viri
Reynaldi comitis Gelrensis per communem principum sententiam est obtentum:
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 150. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_150.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
