Seite:De Zeumer V2 161.jpg

	Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit

existant, a divo patre nostro domino Rudolfo Romanorum rege seu aliis nostris inclitis predecessoribus et a nobis datas, traditas, donatas, concessas, habitas, confirmatas sub quocumque colore ano bis seu a predecessoribus nostris exquisitas, in locis, opidis predictis seu in quibuscumque aliis locis Romani imperii, illis dumtaxat exceptis, que per dive memorie Fridericum victoriosum imperatorem, nostrum predecessorem, fuerunt data, concessa et ordinata, que in suo robore volumus permanere, revocamus, amputamus et eisdem archiepiscopis et quibusvis aliis denegamus; nec eosdem archiepiscopos seu alios quoscumque in theloneis, pedagiis, exaccionibus in locis predictis et aliis quibuscumque auctorizamus nec eciam warandarizamus^[1]. Et dicta thelonea, exacciones et pedagia ipsis archiepiscopis et cunctis aliis in locis predictis et aliis quibuscumque recipere inhibemus et recipere per presentes decernimus non licere, iure nostro et imperii in omnibus semper salvo. (3) Iniungentes et auctoritatem ac potestatem vobis dantes, ut pro tranquillitate et pacifico statu Romani imperii pacem generalem vestris adiutoribus ordinetis et ipsam servare iuretis et omnibus receptoribus et exactoribus theloneorum et pedagiorum in locis predictis impune et sine nostra offensa viriliter resistatis. (4) Et ut archiepiscopi predicti seu quivis alius ignoranciam revocacionis, amputacionis, inhibicionis et decreti predictorum non possint pretendere vel causare, vobis universis et singulis mandamus, quatinus per vos alium vel alios revocacionem, amputacionem, denegacionem et inhibiciones nostras predictas dictis archiepiscopis coniunctim vel divisim seu quibusvis aliis publicetis, notificetis et ad eorundem noticiam perducatis. Et ne decani et capitula dictorum archiepiscoporum possint allegare, quod delictum persone in dampnum ecclesie non debeat redundare, supradictas theloneorum revocaciones et inhibiciones eisdem sub competenti testimonio notificetis et similiter publicetis. In cuius rei testimonium hanc litteram exinde conscribi et maiestatis nostre sigillo fecimus communiri.

Dat. Spire, Non. Maii, anno Domini MCCC primo, indicicone XIIII, regni vero nostri anno tercio.

Nr. 129. (117). Genehmigung eines Ungeldes für die Befestigung der Reichsstadt Sinzig. - 1305, März 30.

B ö h m e r, Acta imperii selecta, Nr. 573, S. 412.

Nos Albertus Dei gracia Romanorum rex semper augustus presentibus profitemur, quod, volentes prudentibus viris civibus nostris in Sintzege graciam facere specialem, eisdem concedimus et permittimus, ut ungeltum in dicto oppido perceptum inantea tollere et percipere debeant in fortificationem et meliorationem fossatorum prefati oppidi convertendum usque ad nostre beneplacitum voluntatis. Harum testimonio litterarum nostre maiestatis sigilli robore signatarum.

Datum in Frankfort, III. Kal. Aprilis, anno Domini millesimo trecentesimo quinto, regni vero nostri anno septimo.

Nr. 130. Versprechen betr. das mainzische Erzkanzleramt. - 1308, Okt. 28.

Aus den Wahlversprechungen Heinrichs von Luxemburg für Mainz. Vgl. oben Nr. 123, S. 157.

MG. Const. IV, Nr. 259, S. 224.

Item conservabimus et manutenebimus eum et ecclesiam suam predictam in iuribus, honoribus et dignitatibus et utilitatibus universis archicancellarie sacri imperii

per Germaniam et specialiter in cancellario, prothonotario et notariis instituendis et

1. wandarizamus irrig das Or.

Empfohlene Zitierweise:
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 161. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_161.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)