Seite:De Zeumer V2 188.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.

[188]


qui dictis archiepiscopis loco et vice nostri pro reverencia, obediencia et fidelitate debita observandis facient iuramentum; decernentes archiepiscopum et ecclesiam Treverensem ab olim, nunc et imposterum iura pretacta archicancellarie potuisse, debere et posse in dictis terminis exercere.

(X) Item cum inter cetera meritorum prerogativam merito conferencia antiquitas seu veneranda vetustas prefatam ecclesiam Treverensem pre ceteris Germanie ecclesiis insigniverit et decoret, nos omnem prerogativam, quam dictus archiepiscopus eiusque predecessores ex hoc tam in prima voce in electione Romanorum regis quam aliis imperii negociis per principes electores communiter pertractandis hactenus habuerunt, et prout hactenus eadem prerogativa usi et gavisi sunt, ex certa nostra sciencia approbamus et confirmamus, volentes, quod dictus archiepiscopus et sui successores pretacta prerogativa prime vocis tam in electione Romanorum regis quam aliis negociis imperii per principes electores, ut prefertur, communiter pertractandis, prout retroactis temporibus ea usi sunt, ita inantea perfruantur et gaudeant perpetuis temporibus successivis.


Nr. 146. Einsetzung eines Reichsverwesers für das Rheinland (Commissio maior). — 1346, Dezember 9.
MG. Const. VIII, Nr. 144, S. 223—226.

Karolus Dei gracia Romanorum rex semper augustus et Bohemie rex venerabili Baldewino archiepiscopo Treverensi, principi et patruo suo karissimo, graciam suam et omne bonum.

Cum divine providencie altitudo sacrum Romanum regnum et imperium pre ceteris mundi regnis quadam speciali prerogativa mirabiliter insignirit, subiciendo eisdem diversimodas nationes non ad hoc solum, ut eis imperando preessent, sed ut ipsis prodessent pocius iusticie copiam ministrando, et concedendo etiam ipsi regno et imperio singulariter et celitus titulum augustalem, quo et nos, qui ad eiusdem regni Romani fastigium quamvis immeriti divina favente clemencia sublimati existimus, ipsius Romani regni et imperii amplificator dicimur et augustus, inter ceteras occupacionum curas, quibus fluctuantis pelagi more pro salubri rei publice statu noster animus assidue fatigatur, occurrit cogitacionibus nostris potissimum cogitacione sollicita revolventes, ut ad procurandum statum pacificum dicti nostri regni necnon commodum et quietem nostrorum subditorum regalis provisionis instancia salubriter intendamus. Et ut iidem regnum et subditi nostri preserventur a noxiis et optatis semper proficiant incrementis et quia frequenter tam circa aliquas alias partes dicti Romani regni et imperii quam hereditarii nostri regni Bohemie necessario detinemur, ita quod inclite Germanie, primeve regni Romani et imperii sponse, necnon Gallie et partium seu terrarum adiacencium ac comitatus nostri hereditarii Lutzillimburgensis gubernacioni et regimini, prout in votis gerimus, intendere ac preesse corporali nostra presencia non valemus, nos, ne talentum nobis creditum negligenter abscondere videamur, utputa qui villicacionis nostre rationem sumus in examine districti iudicii reddituri, et ne titulus augustalis nobis

divinitus, ut premittitur, concessus et per nos assumptus subversionem vel calumpniam aliquam patiatur, onera nostre sollicitudinis quoad dictas regiones videlicet Germanie et Gallie ac terras adiacentes eisdem necnon quoad dictum comitatum nostrum ad consulendum et providendum eisdem tecum parcienda decernimus, de quo plenam nobis preterita prebent fiduciam de futuris, ut, sicuti hactenus te semper in nostris ac Romani regni seu imperii negociis prosequendis ex fide precipuum et industria invenimus specialem, ita nativa tue devocionis constancia quecumque nostrum ac dicti Romani regni et imperii necnon comitatus nostri predicti honorem, utilitatem et commodum respiciunt, ferventer et prompto animo fideliter exequaris. Ad hanc igitur tue devocionis inviolabilem constanciam et fidei puritatem perspicaciter intendentes et de hiis plenius

Empfohlene Zitierweise:
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 188. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_188.jpg&oldid=- (Version vom 18.8.2016)