|
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit |
|
|
in medium conferre quinque myriades Imperialium thalerorum, in moneta per Imperium Romanum usitata, idque tribus tcrminis, primo termino (Statibus in Circulo Electorali, ut et Superiori Rhenano Francofurtum ad Moenum, Superioris Saxoniae Lipsiam sive Brunswigam, Franconiae Norimbergam, Sueviae Ulmam, Westphaliae Bremam vel Monasterium, et Inferioris Saxoniae Hamburgum, suam cuiusque quotam conferentibus) octodecim centena millia Imperialium thalerorum in numerata pecunia (pro cuius summae faciliori solutione impetranda liceat illos subditos, qui ex Amnestia veniunt restituendi, non moderno ipsorum possessori, sed vero domino, cui ex Amnestia restituendi sunt, statim a conclusa Pace, etiam ante factam restitutionem secundum ipsorum quotam et proportionem collectare, nec in exigendis illis collectis moderni possessores ullum creent impedimentum) et duodecies centena millia per assignationes ad certos Status, super quorum solutione tolerabilibus conditionibus facienda a quolibet Statu, inter conclusam et ratificandam Pacem cum Officiali militari sibi assignato ex aequo et bono conveniendum.
§ 9. Qua conventione, ut et ratihabitionum commutatione facta, dictorum 1 800 000 thalerorum solutio, militiae exauctoratio et locorum evacuatio statim pari passu peragantur, nec ob ullam aliam causam differantur, cessantibus statim a conclusa Pace contributionibus et omnis generis exactionibus, salva tamen praesidiariorum militum caeterarumque copiarum sustentatione, ad tolerabilem modum convenienda; salva itidem iis Statibus, qui suam portionem solverunt, vel cum assignatis Officialibus quoad solutionem suarum portionum amicabiliter convenerunt, a suis Constatibus ob horum solvendi moram sibi illatorum damnorum repetitione. Reliquarum duarum myriadum, priorem quidem sub finem proximi anni a facta exauctoratione computandi, alteram vero in fine anni proxime insequentis, utramque thaleris Imperialibus eorumve in alia per Imperium usitata moneta valore, ad supradicta loca Regiae Maiestatis Sueciae ad id cum potestate deputatis ministris dicti septem Circulorum Status bona fide sunt exsoluturi. Sicuti autem dicti septem Circuli soli militiae Suedicae, sine praetensione alterius, assignati intelligantur, ita singuli eorum Electores, Principes et Status eam tantum portionem, quae iuxta matriculam et cuiusque loci observantiam et extraditam hic designationem unicuique praestanda incumbit, pendere debebunt.
§ 10. Nec ullus Status vel a solutione immunis sit vel maiori numero der Römer Monath praegravetur vel pro alio suo Constatu aliisque belligerantium militibus plus solvere teneatur, multo minus repressaliis vel arrestis eo nomine praegravetur; neque etiam ullus Status in modo suos collectandi, vel a milite aut Constatu, vel ullo alio, sub quocunque praetextu de facto impediatur.
§ 11. Quod ad Circulum Austriacum et Bavaricum attinet, cum ille (praeter factam in hoc Pacificationis conventu a Statibus Imperii promissionem, se in proximis Imperii Comitiis suae Caesareae Maiestati pro hactenus tolleratis belli sumptibus subsidium e collectis Imperii praestandum decreturos) solvendis exercitui immediato Caesareano stipendiis, hic vero pro Bavarico milite sepositus sit, solutionis conventio et exactio in Circulo Austriaco penes Sacram Caesaream Maiestatem esto; in Circulo autem Bavarico observetur idem collectandi et solvendi modus, qui in reliquis Circulis. Executio tamen ut et in caeteris septem Circulis fiat secundum constitutiones Imperii.
§ 12. Ut autem Regia Maiestas Sueciae eo securior certiorque sit de infallibili singulorum terminorum praestatione, singuli septem dictorum Circulorum Electores, Principes et Status vigore huius conventionis se ad suam quisque quotam condicto tempore locoque bona fide solvendum sponte, idque sub hypotheca omnium suorum bonorum, obligant; ita quidem, ut, si mora ullius intervenerit, omnes Imperii Ordines, potissimum vero cuiusque Circuli Directores Ducesque, vi articuli assecurationis Pacis, teneantur promissa ceu rem iudicatam exequi absque ullo ulteriori iuris processu vel exceptione.
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 430. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_430.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
