stiftete aus seinem Vermögen eine Freyschule, und für sich einen ewigen Jahrtag. Hier ist das Epitaphium:
Accede propius lector, tenuis iam mihi vox est, quia de profundis ad te clamo. Hic iaceo Nicolaus Schimmel annos natus, immo mortuus, 63. Oppidi huius per annos 24. Scholarcha, Tuus olim in carne frater, parvulorum, dum viverem, curam habui, non parvum tamen exspecto praemium, quia feci, quod docui, per exempla. Scholam ex proprio peculio fundavi liberam, addidi anniversarium solennem. Caetera quae coeli coelo, terrae quae terrae reddidi, sed non in hoc iustificatus sum. Tu igitur, si Christianus es, Lector, suspiria cineri meo aut pias affunde lachrymas, nam etiam post mortem cantores istos amant humores.
Dieses Distichon enthält das Sterbejahr 1743. dieses wackern Schulmannes. Ich segnete seine Gebeine, und den Urheber dieser in Gipsmarmor gegrabenen Denkschrift, welcher, wie ich nachher erfuhr, P. Hieronymus Bauer aus Langheim war, der als Amtmann zu Tambach für alle, die ihn kannten, zu früh gestorben ist.
Anonym: Denkmahl eines Dorfschulmeisters zu Altenkunstatt in: Journal von und für Franken, Band 5. Raw, Nürnberg 1792, Seite 488. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Denkmahl_eines_Dorfschulmeisters_zu_Altenkunstatt.pdf/2&oldid=- (Version vom 9.9.2019)