Mäßig. | Schweizerisch. 1781. |
Mäßig. | Schweizerisch. 1812. |
mit Name heißt es Babeli;
es het zweu Züpfli gelb wie Gold,
drum ist ihm au der Dursli hold.
„O Ätti! wotsch mer ds Babeli la?“ –
‚‚‚O nei, o nei! o Dursli my,
mys Babeli isch no viel zu chly!‘‘‘
cha ds Babeli no nit ghüratht sy?“ –
„„Mys Babeli isch no viel zu chlei,
es schlaft dies Jahr no sauft allei.““
wol i die Stadt ga Solothurn;
er lauft die Gasse-n-yn und us,
bis daß er chunnt vor ds Hauptmas Huus.
bruchst du ke Chnecht i Flandre-n-y?“ –
‚‚‚O ja, o ja! o Dursli my!
i dinge di i Flandre-n-y.‘‘‘
er git dem Durs drei Thaler drus:
‚‚‚Nu sä, nu sä! o Dursli my!
jitz bist du dinget i Flandre-n-y.‘‘‘
hei zu sym liebe Babeli chlei:
„O Ätti, o Müeti, o Babely my!
jitz ha-n-i dinget i Flandre-n-y.“
es grynt ihm fast die Äugleni us.
‚‚‚Ach Dursli, lube Dursli my!
so hest du dinget i Flandre-n-y?‘‘‘
Ludwig Erk (Herausgeber): Deutscher Liederhort. Verlag von Th. Chr. Fr. Enslin, Berlin, Preußen 1856, Seite 11. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Deutscher_Liederhort_(Erk)_011.jpg&oldid=- (Version vom 27.10.2019)