Seite:Grimms Märchen Anmerkungen (Bolte Polivka) I 140.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

‘Mandje, Mandje, Timpe Thee!
Buttje, Buttje in de See!
Myne Fru de Ilsebill
Will nich so, as ik woll will.’

‘Na, watt will se denn?’ sed de Butt. ‘Ach,’ sed de Mann gans bedräft, ‘myne Fru will in een stenern Slott wahnen.’ – ‘Ga man hen! Se steit vor de Dör,’ sed de Butt.

Dar ging de Mann hen, un syne Fru stund vor eenen groten Pallas. ‘Sü, Mann,’ sed se, ‘watt is dat nu schoin!’ Mit das gingen se tosamen hein [? hrin]; dar weeren ao veel Bedenten, un de Wende weeren alle blank, un goldne Stöhl un Dischen weeren in de Stuve; un ochter datt Slott was een Garn un Holt, woll eene halve Myl lang, darin weeren Hirschen, Reh un Haasen, un op de Hoff Köhn [un] Perdeställ’. ‘Ach,’ seyd de Mann, ‘nu willn wy ok in dat schöne Slott blywen un tofreden syn.’ – ‘Dat willn my [l. wy] uns bedenken,’ seyd de Fru, ‘un willent beslapen.’ Mit der [!] gingen se to Bed.

Den annern Morgens waakt de Fru up, dat was all Dag, da stöt se den Mann mit den Ellenbogen in de Syde un sed: ‘Mann, stah up! Wy motten König waren äver all dat Land.’ – ‘Ach Fru,’ sed de Mann, ‘wat wulln wy König waren! Ik mag nich König syn.’ – ‘Na, dann will ik König syn,’ seyd de Fru, ‘ge hen tun Butt! Ik will König syn.’ – ‘Ach Fru,’ sed de Mann, ‘wo kannst du König syn! De Butt mucht dat nich don.’ – ‘Mann,’ s[e]yd de Fru, ‘ge straks hen! Ik möt König sin.’

Dar ging de Mann hen, un was gans bedröft, dat syne Fru König waren wöllt. Un as he an de See kem, was se all gans schwartgrau, un dat Water geert so von unnen up; dar ging he stan un sed:

‘Mandje, Mandje, Timpe Thee!
Buttje, Buttje in de See,
Myne Fru de Ilsebill
Will nich so, as ik woll will.’

‘Na, wat will se denn?’ sed de Butt. ‘Ach,’ sed de Mann, ‘myne Fru will König waren.’ – ‘Gah hen, se is’d all,’ sed de Butt.

Dar ging de Mann hen, un as he na den Pallas kam, da weeren dar so vele Soldaten, un Pauken, un Trompeten, un syne Fru satt up eenen hogen Tron von Gold un Diamanten un had eene goldne Kron up; un up beeden Syden by eer stunden ses Jungfruen, jümmer eene eenen Kops lüttjer as de annre. ‘Ach Fru,’ seyd de Mann, ‘bist du ein König?’ – ‘Ja,’ seyd de Fru, ‘ik bin König.’ Un as he eer da sone Wyl anseen häd, sed he: ‘Ach Fru, watt lett datt schoin, wenn du König best! Nu wyll’n wy ok nich meer wünschen.’ – ‘Nee, Mann,’ sed se, ‘my durt

Empfohlene Zitierweise:
Johannes Bolte, Jiří Polívka: Anmerkungen zu den Kinder- und Hausmärchen der Brüder Grimm I. Dieterich’sche Verlagsbuchhandlung, Leipzig 1913, Seite 140. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Grimms_M%C3%A4rchen_Anmerkungen_(Bolte_Polivka)_I_140.jpg&oldid=- (Version vom 1.8.2018)