Seite:Grimms Märchen Anmerkungen (Bolte Polivka) I 141.jpg

	Johannes Bolte, Jiří Polívka: Anmerkungen zu den Kinder- und Hausmärchen der Brüder Grimm I 19. De Fischer un sine Fru

dat all to lang, ik kann dat nich meer uthallen. König bin ik, nu mut ik ok Kayser waren.’ – ‘Ach Fru,’ sed de Mann, ‘watt wust du Kayser waren?’ – ‘Mann,’ sed se, ‘ga tum Butt! Ik wull Kayser syn.’ – ‘Ach Fru,’ sed de Mann, ‘Kayser kann he nich maken, ik mak den Butt dat nich seggen.’ – ‘Ik bin König,’ sed de Fru, ‘un du syst ma[n] min Mann. Ga glik hin!’

Dar ging de Mann weg, un as he so ging, so dacht he: Dat geit un geit nich goot; Kayser is to unverschaamt, de Butt wart am Ende möde. Mit des kam he an de See; dat Water was gans schwart und dik, un dar ging so een Keekwind äwer hen, dat dat sik so kavwelt. Dar hin [l. ging] he stan un sed:

‘Mandje, Mandje, Timpe Thee!
Buttje, Buttje in de See,
Myne Fru de Ilsebill
Will nich so, as ik woll will.’

‘Na, wat will se denn?’ sed de Butt. ‘Ach,’ sed de Mann, ‘[se] will Kayser waren.’ – ‘Ga man hen,’ sed de Butt, ‘se is’t all.’

Dar ging de Mann hen, un as he dar kam, so satt syne Fru up eenen sehr hogen Tron, de was von een Stück Gold, un hat eene grote Krone up, de was woll twee Ellen hoch. By eer up de Syden, dar stunden de Trabanten, jümmer een lüttjer as de anner, von den allergrötsten Riesen bett to den lüttsten Dwark, de was man so lang as myn lüttje Finger. Vör een do stunden so veele Fürsten un Graven. Da ging de Mann ünner stan, de sed: ‘Fru, syst du nu Kayser?’ – ‘Ja,’ sed se, ‘ik sy Kayser.’ – ‘Ach,’ sed de Mann, un sach se so recht an, ‘Fru, wat let dat schoin, wenn du Kayser syst!’ – ‘Mann,’ sed se, ‘wat steist du dar! Ik bin nu Kayser, nu will ik äverst ock Pobst waren.’ – ‘Ach Fru,’ sed de Mann, ‘watt wist du Pobst waren! Pobst is man eenmal in de Kristenheet.’ – ‘Mann,’ sed se, ‘ik mutt hüt noch Pobst waren.’ – ‘Nee, Fru,’ sed’ he ‘te [!] Pobst kenn de Butt nich maken, dat geit nich goot.’ – ‘Mann, watt seek! Kann de Butt Kayser maken, kann he ok Pobst maken. Ge furt hen!’

Dar ging de Mann hen, un em was gans flau, de Knee un de Woden zudderten em; un buten ging de Wind, un dat Water was, as kookt, de Schepe achooten en de Noot un dansten un sprungen up de Bülgen; doch was de Hemmel in de Midde noch so een bitten blu, äverst an de Syden dar toog dat so recht root op, as een schwer Gewitter. Dar ging he recht vörtogt sten und sed:

‘Mandje, Mandje, Timpe Thee!
Buttje, Buttje in de See,
Myne Fru de Ilsebill
Will nich so, as ik woll will.’

Empfohlene Zitierweise:
Johannes Bolte, Jiří Polívka: Anmerkungen zu den Kinder- und Hausmärchen der Brüder Grimm I. Dieterich’sche Verlagsbuchhandlung, Leipzig 1913, Seite 141. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Grimms_M%C3%A4rchen_Anmerkungen_(Bolte_Polivka)_I_141.jpg&oldid=- (Version vom 1.8.2018)