Seite:Kinder und Hausmärchen (Grimm) 1856 III 231.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

ac cum prodiero, puto me sapientior inter
     terrigenas omnes non erit unus homo.
pectore clausa meo latet orbita totius anni,
     sic quoque siderei fabrica tota poli,
lumina magna duo complector vi rationis,
     nec sensus fugient astra minora meos.
sed neque me signa possent duodena latere,
     quas vires habeant, quas et arena maris.
flatus ventorum bene cognovi variorum,
     cuilibet et morbo quae medicina valet[1];
vires herbarun bene cognovi variarum,
     et quae sit volucrum vis simul et lapidum.
septem per partes cognovi quaslibet artes;
     si foret hic Catho cederet atque Plato.
quid dicam plura? novi bene singula jura,
     caesareas leges hic studui varias.
qualiter et fraudes vitare queam muliebres[2],
     gratulor hoc isto me didicisse loco.
hic totum didici, quod totus continet orbis,
     hoc totum saccus continet iste meus;
nobilis hic saccus precioso dignior ostro,
     de cujus gremio gratia tanta fluit.
si semel intrares, daret experientia nosse
     hic quantum saccus utilitatis habet“.

In einem Negermärchen (bei Kölle Nr. 10) steckt der Verstand in einem zugebundenen Sack; ein Wiesel öffnet ihn und nimmt sich davon.


147.
Das junge geglühte Männlein.

Von Hans Sachs erzählt (4. 3, 152. 153. Kempt. Ausg.). Neigt sich zu den Volksscherzen. Das Verjüngen alter Greise sammt


  1. S. Runacap. 9.
  2. S. Runacap. 24. 25.
Empfohlene Zitierweise:
Brüder Grimm: Kinder- und Haus-Märchen Band 3 (1856). Dieterich, Göttingen 1856, Seite 231. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Kinder_und_Hausm%C3%A4rchen_(Grimm)_1856_III_231.jpg&oldid=- (Version vom 1.8.2018)