Seite:Meier Volksmärchen aus Schwaben 283.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
81. Kätzle und Mäusle.

’s ist emal a Kätzle und a Mäusle spaziere gange; da hat’s Kätzle dem Mäusle ’s Schwänzle runter biße. Da sait ’s Mäusle zum Kätzle: „gib mir mei Schwänzle wieder!“ Da sait ’s Kätzle zum Mäusle: „wenn Du mir Käs holst.“ Na ist ’s Mäusle zum Keller (Kellner) gangen und hat em gsait:

Keller, mir Käs! Kätzle Käs,
Kätzle mir mei Schwänzle wieder geä.

Na hat der Keller gsait: „wenn Du mir a Meßer holst.“ Na ist ’s Mäusle zum Schmid gangen und hat gsait:

Schmid mir Meßer! Keller Meßer,
Keller mir Käs, Kätzle Käs,
Kätzle mir mei Schwänzle wieder geä.

Na hat der Schmid gsait: „wenn Du mir Horn holst.“ Na ist ’s Mäusle zur Gais gangen und hat gsait:

Gais mir Horn! Schmid Horn,
Schmid mir Meßer, Keller Meßer,
Keller mir Käs, Kätzle Käs,
Kätzle mir mei Schwänzle wieder geä.

Na hat d’ Gais gsait: „wenn Du mir Heu holst.“ Na ist ’s Mäusle zum Mäder gangen und hat gsait:

Mäder, mir Heu! Gais Heu,
Gais mir Horn, Schmid Horn,
Schmid mir Meßer, Keller Meßer,
Keller mir Käs, Kätzle Käs
Kätzle mir mei Schwänzle wieder geä.

Empfohlene Zitierweise:
Ernst Meier: Deutsche Volksmärchen aus Schwaben. Scheitlin, Stuttgart 1852, Seite 283. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Meier_Volksm%C3%A4rchen_aus_Schwaben_283.jpg&oldid=- (Version vom 1.8.2018)