Seite:Promotion von Johann Stephan Pütter.pdf/2

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
196

iuridica Marburgensis viro excellentissimo Ioanni Stephano Püttero, I. V. L.[1] et iuris professori extraordinario anno MDCCXXXXIIII. licentiam dederit adspirandi ad summos in iure honores, nunc vero roganti eidem veniam concesserit, vt in solemni nuper praesente augustissimo et clementissimo rege nostro, hic facta promotione ipse doctoris gradus a nobis ei confirmari possit, nos contra in simili futuro casu, si quis iterum a nobis licentia adspirandi ad summos in iure honores praeditus, ob easdem vel aeque graues rationes in academia Marburgensi gradum doctoris a facultate iuridica sibi conferri desiderauerit, pari desiderio vicissim deesse nolumus. Id quod sub sigillo facultatis nostrae promittimus et attestamur. Scrib. Gottingae d. - - -.

(L.S.)[2]

[Regest: Die Juristische Fakultät der Universität Göttingen erkennt an, dass Johann Stephan Pütter, der in Göttingen die außerordentliche Professur innehat, 1744 das Lizentiat der Rechte von der Juristischen Fakultät der Universität Marburg verliehen wurde. Ebenso ist die Juristische Fakultät Marburg mit der Verleihung der Doktorwürde an Pütter durch die Juristische Fakultät Göttingen einverstanden. Nach dem Grundsatz der Reziprozität versichert die Universität Göttingen, die künftigen Doktorpromotionen von Göttinger Absolventen in Marburg nicht zu behindern.]

Anmerkungen (Wikisource)

  1. Iuris Utriusque Licentiatus, wörtl.: Lizenziat beider Rechte (weltlich und kirchlich).
  2. „Locus Sigilli“ (lat.: Ort des Siegels), Hinweis auf Besiegelung des Originals. Wikipedia