Seite:Ranzau hamburg 256.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

artificiosi duo, per quos aqua limpidissima ex intimis terrae penetralibus elicitur, ac in altam sublata per varios canales in urbem defertur.[1]

Omnis generis piscibus haec urbs abundat, qui ex Albi, Byllena et Alstria capiuntur: ita ut singuli menses novum genus piscium suppeditent; hancque nullus Cimbriae locus illorum copia antecellat. Praecipue tamen hic esoces, sturiones, salmones, lampretae, muraenae, capitones vel blenni, et rhombi capiuntur, et vili interdum pretio venduntur.

Negotiatio maritima et frequens in longinquas regiones, Indiam, Italiam, Hispaniam, Galliam, Angliam, Scotiam, Irlandiam,[2] Norwegiam, Livoniam, Daniam, Sueciam etc. Navigatio magna dedit urbi incrementa et civium multos ad insolitam opulentiam evexit: ut et coctura cervisiae, quae ob saporis praestantiam in tota Germania prae multis alis maxime commendatur, medicorum etiam testimonio, ut et cuiusdam Raimundi cardinalis, qui eam gustans: „Quam libenter esset vinum!“ protulisse fertur.

In huius urbis aede divi Petri, praeter complura alia tabularum et imaginum ornamenta, cernere est picturam, a primario quodam cive ibi positam, summo artificio optices, cuius adspectu nemo saturari, neque similem facile alibi reperire poterit.

  1. Neben der 1531 angelegten alten Wasserkunst am Oberdamm und der vier Jahre später errichteten am Niederdamm oder Graskeller bestand zu Hamburg schon seit 1491 der aus Ottensen hergeleitete Feldbrunnen für St. Katharinen Kirchspiel. Zur Zeit unserer Berichte war jedenfalls für St. Jacobi Kirchspiel ein 1617 in Folge der neuen Befestigung eingegangener Brunnen vorhanden, welcher vor dem Spitaler Thore angelegt war. Auch der Rödingsmakt-Brunnen ist älter als Ranzau’s Schrift.
  2. Man dürfte hier eher den Namen von Island erwarten, wohin die Hamburger damals viel schifften, als Irland, wenn auch das älteste Hamburger Schiffrecht des letzteren Landes gedenkt.