Seite:Schnitz ond Zwetschga (Otto Keller).pdf/33

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

 Omzug.

Dui Wohnong, wo mer jetzet hent,
Isch z’ kloi an älle Eck und End,
A Johr lang schwätzt mer scho drom rom:
Mer ziaget om, mer ziaget om. –

5
Ond äls verschiabt mer wieder ’s Ziaga;

Mer woiß jo, ’s isch grad koi Vergniaga. –

Doch endlich hemmer’s brocht so weit,
D’r Hausherr hot sich net grad gfreit, –
Seit mir hent kendicht, guckt der Ma

10
Ons älle mit koim Aug meh a, –

Mir isch dees wurscht, jedoch mei Alta,
Dui ka ihr Wuat kaum bei sich b’halta.

Jetzt fangt druf ’s Wohnongssuacha a,
Mei Alta duaht drenn, was se ka,

15
Trepp uf, Trepp ab, von friah bis schpot,

Uf d’ Wohnongsuachete se goht. –
Zom Kocha kommt se bloß no äls,
Oft gibts bloß Kaffee, Brot ond Gsälz.

Ond so mit ällem Hen ond Her,

20
Do fallt bekanntlich d’Wahl oft schwer;

Wia oft secht net mei Weib: „Du, Ma,

Empfohlene Zitierweise:
Otto Keller: Schnitz ond Zwetschga!. Julius E. G. Wegner, Stuttgart 1917, Seite 29. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Schnitz_ond_Zwetschga_(Otto_Keller).pdf/33&oldid=- (Version vom 1.8.2018)