Seite:Tractat von dem Kauen und Schmatzen der Todten in Gräbern 052.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

     Ταὶ δὲ τρίζουσαι ἕποντο.
Ὥς, δ’ ὅτε νυκτερίδες μυχῷ ἄντρου θεσπεσίοιο
Τρίζουσαι ποτέονται, ἐπεὶ κέτις ἀποπέσησιν
Ὁρμαθοῦ ἐκ πέτρης, ἀνὰ τ’ ἀλλήσησιν ἔχονται,
Ὥς αἵ τετριγυῖαι ἅμ’ ἤϊσαν.     D. i.

Diese aber folgten mit einem Sausen. Denn wie die Fledermäuse aus ihren Löchern mit einem starcken Sausen heraus fliegen, wenn eine von ihnen von dem Felsen, daran sie hauffenweise hangen, herab geworffen wird: also gehen auch sie, hintereinander sausend her.[1] Diogenes Laërtius schreibet von des Hesiodi Seele also: Φησὶ δὲ Ἱερώνυμος κατελθόντα αὐτὸν εὶς ἅδον, τὴν μὲν Ἡσιόδου ψυχὴν ἰδεῖν πρὸς κίονι χαλκῷ δεδεμένην καὶ τρίξουσαν. D. i. „Es erzehlet Hieronymus, er sey in die unterirdischen Oerter gefahren und habe des Hesiodi Seele an eine eherne Säule angebunden, gesehen, wie sie gerauscht und gesauset habe, vinculis adstrictam stridentemque vidisse.“ Wenn Menippus bey dem Luciano[2] aus der Höllen zurücke kömmt, erzehlt er unter andern:


  1. Hæ autem stridentes sequebantur. Sicut autem vespertiliones secessu antri magni strepentes volant, postquam aliquis cadere fecit ordinem a petra in se invicem cohærentem: sic hæ stridentes simul ibant.
  2. in Necyomantia p. m. 306.