Seite:Zeumer Die Goldene Bulle.pdf/346

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
60 Zeumer, Goldene Bulle, II. Teil. [II,2


potestatis decernimus firmitatis fore nullius penitus vel momenti. Nulli ergo omnino liceat hanc nostre laudacionis, ratificacionis, approbacionis, confirmacionis, donacionis, reparacionis, supplementi, interpretacionis, declaracionis, revocacionis, cassacionis, irritacionis et anullacionis paginam infringere vel ei ausu temerario in aliquo contraire, contrarium vero facientes, si qui fuerint, quod absit, ultra indignacionem nostre celsitudinis Romane, quam ob hec se noverint graviter incursuri, mille marchas auri puri nostro et Romani regni fisco componant, ipsarum videlicet medietatem nostre et successorum nostrorum Romanorum regum et imperatorum curie seu camere et reliquam passis iniuriam irremissibiliter applicandum. In quorum omnium testimonium et ad certitudinem pleniorem presentes fieri iussimus et nostre maiestatis sigilli appensione muniri. Huius rei testes sunt: Gerlacus archiepiscopus Moguntinus sacri imperii per Germaniam archicancellarius, Rodulphus senior dux Saxonie sacri imperii marescalcus, Radulphus iunior Saxonie et Fredericus de Deck duces, Iohannes purgravius Nurnbergensis, Ulricus lantgravius de Lyugkemherg, Fridericus de Orlemund, Ulricus de Helfenstain et Rodulphus de Werthem comites, Petrus de Hewy, Crafto de Holoch, Gotfridus de Pruneck, Eberhardus de Walkse, Fridericus de Walkse, Eglolf de Friberg et Purchardus de Elrbach Romani regni prefati principes et barones.

Datum Prage anno Domini millesimo trecentesimo quadragesimo octavo, indiccione prima, VII. Idus Aprilis, regnorum nostrorum anno secundo.

Original im Haus-, Hof- und Staatsarchiv zu Wien. Nach einer von der Direktion mitgeteilten Abschrift. Majestätssiegel an rot-grüner Seidenschnur. Auf dem Buge: R. per Iohannem de Glacz. - Die inserierte Urkunde König Albrechts (Böhmer, Reg. Albrechts 73) jetzt gedruckt MG. Const. IV, Nr. 35, S. 31. - Böhmer-Huber Nr. 651.


6.

Karl IV. bekundet, daß anläßlich einer vor ihm verhandelten Klage des Gerhard, Vogtes von Hunoltstein, gegen den Grafen Johann von Sponheim auf Antrag des Pfalzgrafen Ruprechts des Älteren von den Kurfürsten ein Weistum gefunden sei, des Inhalts, daß die Gerichtsbarkeit über Mannen eines Kurfürsten

Empfohlene Zitierweise:
Karl Zeumer: Die Goldene Bulle Kaiser Karls IV. (Teil 2). Weimar: Hermann Böhlaus Nachfolger, 1908, Seite 60. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Zeumer_Die_Goldene_Bulle.pdf/346&oldid=- (Version vom 1.8.2018)