Verdroß’nen Sinn im kalten Herzen hegend
Zur Navigation springen
Zur Suche springen
[53]
XLII.[1] Verdroß’nen Sinn im kalten Herzen hegend, 5 Die Winde pfeifen, hin und her bewegendDas rothe Laub, das von den Bäumen fällt, |
Anmerkungen (Wikisource)
- ↑ Vorlage: LXII.