Seite:DE CDA 1-3 404.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 404 —
547.

1174. (Aschersleben). Graf Bernhard von Aschersleben bestätigt im öffentlichen Landgericht den Mönchen von Marienthal das ihnen von dem Halberstädter Ministerialen Nothung von Gattersleben übereignete Dorf Eschenrode.

In nomine sancte et individue trinitatis ego Bernhardus Dei gratia comes in Aschersleve. Cum omnibus ad nos confugientibus promptum semper ferre debeamus con-silium et auxilium, maxime tarnen hoc viduis et orphanis, ecclesiis ecclesiasticisque per-sonis estimamus conferendum. Quapropter noverit fidelium universitas, quod dominus Nöthungus de Gatersleve consensu pie memorie domini Olrici Halberstadensis episcopi, cuius ministerialis exstitit, et heredum suorum in remedium anime sue carorumque suo-rum villam, que dicitur Esekenroth, pratis, agris, pascuis, nemoribus, aquis et aquarum decursibus et omnibus suis utilitatibus cenobio vallis beate Marie legitimo donationis titulo profuturam contradidit. Porro multo post elapso tempore filia prefati Nöthungi Adelheidis nomine pretaxatis fratribus de Valle super iniusta retencione sue hereditatis questionem movit atque ad huiuscemodi querelam maritum suum, filios et filiasanima-vit. Verum predicti fratres de Valle, malentes dampna rerum incurrere quam pertinaciter contendere, inpetitoribus suis pacis gratia pecuniam tradiderunt, ea videlicet condicione interposita, ut omni, quod in prelibatis bonis habere videbantur iuri hereditario, in nostro iudicio cum coheredibus suis abdicarent. Unde factum est, ut prememorata Adelheidis et maritus eius Wedego filiique ipsorum Nöthungus et Wedego, Heinricus et Erkenbertus, £lie quoque eorum luditha et Sophia in presentiam nostram, in iudicium nostrum in Aschersleve venirent et secundum terre consuetudinem iuri suo coram omnibus, prefecto videlicet et scabinis nostris, in pretaxatis bonis renuntiarent Nos etiam, prout ad nos pertinuit, eadem bona sepedicte ecclesi* sub banno regio et auctoritate nostra confirma-vimus. Ne ergo in posterum hec bona quisquam invadere aut ecclesiam divestire attemp-tet, hec omnia in scriptum redigi iussimus et sigilli nostri inpressione communiri. Testes huius actionis sunt: Fridhericus de Hakeburne eiusdem iudicii prefectus, Ever-hardus Vronebode, Fridhericus de Wedestorp, Fridhericus de Hardestorp, Wedekinus de Snetlinge, Borchardus de Waterlinge, Borchardus de Irincstorp, Fridericus de Snetlinge, Wernherus de Tortlinge, Thidericus de Iersleve et frater eius Arnoldus, Conradus de Sedhorp, Albertus de Winninge; comes Otto de Valkensteine, frater eius Teodericus, Gardolphus de Hatmersleve, Ekgehardus de Wiegenleve, Heinricus de Snetlinge, Fridericus de Winninge, Gerhardus de Gundersleve; ministeriales Heinricus de Berge, Teodericus de Aschersleve, Wedego de Cselinge, Heinricus Hak, et alii complures. Actum anno dominice incarnationis m°x0.lxxiiii°, indictione ii\

Aus dem Original im Zandeshauptarchive zu Wolfenbüttel. An roth-seidenen Schnüren hängt da* gut erhaltene parabolische Siegel des Grafen Bernhard {stehender Mann mit Schild und Fahne und der Umschrift >{l SIGILLVM .... TIS BERNHARDI. DE. ASSCERSLEVF). Gedruckt: Origg. Guelf. III. 544. — Statt ind. ii. muss es heissen: tu.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 404. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_404.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)