Seite:DE CDA 1-3 464.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 464 —
628.

1184. October 20. Giebichenstein. Erzbischof Wichmann von Magdeburg bestätigt die Rechte, Freiheiten und Besitzungen, darunter auch solche zu Schortewitz, des von seinem Oheim, dem Markgrafen Konrad von Meissen und der Lausitz, gestifteten Augustinerklosters auf dem Petersberge bei Halle.

C. In nomine sancte et individue trinitatis Wiemannus divina favente gratiasanete Magathaburgensis archiepiscopus etc. — — — Dominus quoque Rokerus Magadebur- gensis archiepiscopus apud capellam veterem, petente avuneulo nostro, xiii villarum ho-mines rusticos baptismum et sepulturam aeeipere preeepit curamque vel monasterio vel capellae preposito loci commisit, de cuius manu unus fratrum congregationis potesta-tem predicandi, baptizandi, infirmos visitandi, mortuos sepeliendi suseiperet et iniunc-tum sibi officium cum timore Dei devote adimpleret. Nomina villarum sunt hec: Zior-tuwitz, Niubodiz, Naliz, Thacherwiz, Marcswiz, Wistatuwiz, Pribizlawiz, Walcwiz, Trebe- siz, Frankendorp, que et Liubanuwiz, Wressuwiz, Dreliz, Plöns. — — —

Actum in Givekenstein, xiii Kai. Novembris, anno incarnationis Domini mclxxxiiii, in-dictione seeunda.1

Vollständig gedruckt: Baring clavis diplom. 110—112; v. Dreyhaupt Bcscltrcibung des Saalkreties IL 871—872. — 1. Statt: tertia.
629.

(1184. Januar — October 24). Erzbischof Siegfried von Bremen verleihet den dortigen Domherren als Schadenersatz 2½ Holländer Hufen zu Neuland im Ober-Viehlande.

In nomine sanetae et individuae trinitatis. Ego Sifridus Dei gratia Bremensis archiepiscopus universis Christi fidelibus salutem et perpetuae pacis communionem. Sicut nos, qui in vinea Domini locum eminentiorem ad eius custodiam sortiti sumus, res ecclesiarum, quibus presidere habemus, in suo statu diligenter conservare vel etiam ad meliorem tenemur promovere, ita nimirum easdem, si forte contingerit necessarias eo-rum commutationes ineidere, competenter debemus recompensare, presertim si Deo mi-litantium stipendiis habent subservire. Noverint igitur tarn presentis quam futuri tem-poris fideles, quod ego dilectis fratribus meis, Bremensis ecclesie canonicis, in nova terra duos mansos et dimidium Hollandrenses in recompensationem pro paseuis et pratis et piscationibus et aliis servitutibus, quas ante paludis siccationem ibidem habuerant, dedi, quatinus eorum in perpetuum utilitati deserviant. Ut autem coloni eorum, qui eosdem mansos incoluerunt, liberius ipsorum vacare valeant obsequio, omnes tarn iudicum iuri-dictiones quam operum prestationes eis remisi, ut videlicet nullius advocati, nisi quem fratres voluerint, vel alterius alicuius secularis pre iudicio stare habeant, nee aliquibus fatigentur operibus, nisi quae infra terminos illius novae terrae, in qua mansi prefati continentur, ratione coneivium suorum prestare habent Ad huius igitur donaüonis fir-mitatem perpetuandam scripti mei pagina eam munire et sigiUi inpressione corroborare

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 464. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_464.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)