Seite:DE CDA 1-3 501.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 501 —

monasterii Sprenkirsbach acquirere quammcunque personarum donatione cum iuris suffragio poterunt, in nostrum, videlicet regum et imperatorum, patrocinium in omne tempus accipimus, nee liceat alieuius conditionis persone in villis vel locis, ubi posses-siones habuerint, introitus vel exitus eis interdicere, non aquam vel silvam communem vel pascua sive publicum rerum usum ullatenus prohibere, non transitum, non pontati-cum ab ipsis vel ab ipsorum rebus exigere, sed sub imperatorie tuitionis beneficio quietam eis vitam cum omni libertatis prerogativa liceat agere. Et ut hec omni deineeps tempore rata et inconeussa permaneant, hanc cartam inde conscriptam sygilli nostri im-pressione insigniri iussimus et testes, qui presentes aderant, subternotari feeimus, quo-rum nomina hec sunt: Iohannes Treverensis archiepiscopus, Bertrannus Mettensis episcopus, Henricus Wormaciensis episcopus, Gunradus decanus Aquensis, Willelmus decanus Treverensis; Gonradus comes palatinus de Reno7 Albertus comes de Dasborch, Gerardus comes de Lon, Emmecho comes de Liningue, Theodericus comes de Hostade, Ulricus comes de Nurberch, Gerardus comes de Are, Bobertus deDurne, Guno deMin-cemberch, Marchvardus dapifer, Sifridus marescalcus, Hermannus de Nuimaie, Henricus de Dune, Fredericus de Merle, Fulchnandus de Leia, Garsirius et Nicbolas de Arraz, Bodulphus de Ponte, et alii quam plures. Signum domini Henrici sexti Romanorum imperatoris invictissimi. Acta sunt hec anno dominice incarnationis m.c.xc.iii, indictione xi, regnante domino Henrico sexto Bomanorum imperatore gloriosissimo, anno regni eius xxiiii, imperii vero iii. Datum apud Bopardiam, iiii KaL Mail

Aus Beyer mitUlrh. Urkundenbuch IL 171—173 {ex erig.). Auch gedruckt'. Tolner kiei. Pälat. IL 37; Eontheim 6S2; Acta Palat. II. 118 u. a. —- Stumpf no. 4810.
683.

1193. (Januar—September 26). Bischof Dietrich von Hdlberstadt bekundet die Uebereigenung der Kirche zu Wilsleben an das Kloster Hagenrode und trifft Bestimmungen über die Besetzung der dortigen Pfarre.

In nomine sanete et individue trinitatis Teodericus Dei gratia Halberstadensis episcopus. Ea, que rationabiliter fiunt, iustum est semper illesa et inconvulsa servari. No-tum igitur esse volumus universis tam presentis quam futuri temporis fidelibus, quod ecclesiam in Wellesleve, dum vacaret, ad sustentacionem fratrum, qui in Hagenenrode Deo serviunt, Deo et beato lohanni baptiste dominus Sifridus Nienburgensis abbas cum consensu fratrum suorum contulit Ne autem predieta ecclesia legitimo sacerdote careat neve archidiaconus eiusdem loci aliquo iure suo privaretur, talis inter prepositum Con-radum eiusdem ville archidiaconum et prepositum Ottonem de Hagenenrode compositio intervenit, videlicet ut vacante ecclesia de Wellesleve prepositus de Hagenenrode sacer-dotem eligat eumque archidiacono offerat, qui de manu archidiaconi, quod sui iuris est concedere, suseipiet Mansos autem ecclesie, qui sunt quatuor, prepositus coli faciet et pro eis statutum censum, hoc est xxxii solidos, sacerdoti solvet. Pro ampliori autem utili-tate, quam sacerdos, si ipse agros coli faceret, forte pereiperet, prepositus ei viii solidos

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 501. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_501.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)