Seite:DE CDA 1-3 508.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 508 —

marus de Cluze; ministerales Conradus de Mossize, Macharius de Dornburg, Widego de Celinge, Conradus de Maras, Widego de Eichowe, Iwan de Turten, Heidenric, Stri-pan, Alexander de Ztrinem, Conradus de Hondorp, Iohannes de Brumboi, Hermannus de Bielziz, Hermannus de Clepzke, Gunterus de Izerizke, et alii quam plures. Actum anno ab incarnatione Domini m°.c°. lxxxx.iiii0, regnante gloriosissimo Bomanorum imperatore et semper augusto Heinrico vi0.

Aus dem Original im Gesammtarchive zu Dessau: das aufgedruckt gewesene Siegel auegesprungen. Gedruckt. Beckmann Bist. d. F. Anhalt, I. 440—441; Länig corp. j'ur. feudal. II. 1757; Origg. Gitelf III. 540.
691.

1194. Vertrag des Herzogs Bernhard von Sachsen mit dem Abte Siegfried von Hersfeld, dem Propste Konrad von Memleben und dem Edeln Heinrich von Kochstedt über die Vogtei in dem Dorfe Scawize.

In nomine sancte et individue trinitatis Bernhardus Dei gratia dux Saxonie et comes in Asceresleve. Quoniam temporum volubilitas et vicissitudinum mutabilitas indiscreta minus discretorum facta frequenter permutare consueverunt, censura discretorum hoc decre-vit et exinde hoc inolevit, ut ea, que ad permanentiam rationabiliter ordinantur, scripti me-morieetstabiütatis fidei committantur. Igitur presentis scripti testimonioadnoticiamfidelium tarn futurorum quam presentium deducimus, qualiter ego in presentia domini mei Hers-veldendis abbatis Sifridi, consentiente domino Cunrado Mimilebensis ecclesie preposito, de advocatia in Scawize, que villa totaliter ad eum pertinet, disposui cum Heinrico de Kocstede et filiis eius, qui eandem advocatiam in possessione tenet, scilicet ut de quo-übet manso, qui de novo in predio collecti sunt, unum Coünense maldrum, dimidium tritici et dimidium siliginis, ei pro sua iustitia annuatim persolvatur et tantum fru-menti quilibet mansionarius de suo manso persolvat, ea videlicet ratione, ut advocati nee ad peticiones nee ad exaetiones neque ad aliqua gravamina, nisi a prepositis et a civibus evocati, ad eandem villam veniant et ut nichil ibi exigant preter ea, que ad sanguinis eflusionem speetant. Ad hoc quoque ista disposui, ut idem predium sine omni gravamine petitionis seu etiam mansionatici ab advocatis permaneat, ut nee in his nee in aliis predium illud inquietare presumant. Idem predium tres habet mansos et dimidium a iure advocati penitus liberos. Statui quoque, Henrico advocato et filiis eius con-sentientibus, ut, si aliquis aliquem mansorum in predio collectorum repetat, advocatusei respondere et querimoniam eius conpescere teneatur. Et si aliquis eiusdem ville civium contra coneivem suum causam habens advocatum invitaverit, solus ei sumptum et ex-pensam solvat, cuius tarnen sumptus suus adversarius, si in causa ceciderit, partieeps fiat. Beliqui cives ab hac expensa immunes permaneant. Et si in eadem causa vel alia aliquot lucrum advocato proveniat, prepositus iure suo partieeps fiat Consilio etiam utriusque partis decretum est, ut tribus vicibus in anno currus de quatuor mansis cum quatuor equis in obsequium advocati paretur, ita ut cadem die exeant et ad sua redire valeant vel maxime seeunda die. Similiter disposui, ut, si mansi in predio collecti ali-

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 508. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_508.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)