Seite:DE CDA 5 113.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.

besunder daz vordert und im des not geschiht. Und wer die oder der wern, die des niht en teten, so es an sie gevordert wurde, die solten swerlichen in sogetan pene, verzallunge und urteyl verfallen sein als der vorgenante grave Bernhart von Anhalt, wanne wir in abewerffen, vortilgen und vornihten von allem rehten mit craft dies brieffs. Mit Urkunde dies brieffs versigelt mit unsers hofgerihtes anhangendem insigel, der geben ist zu Eger, an dem freytag noch dem suntag Quasimodogeniti, nach Cristus geburte drewzehenhundert iar und in dem newnundachezigstem iare, unser reich des Beheimischen in dem ……[1]

Aus dem Original im Hauptstaatsarchive zu Dresden, mit dem an einem Pergamentbande anhängenden Siegel. — Vergl. no. 123.

125.

1389. Mai 12. Gröningen. Albrecht III, Bischof von Halberstadt, giebt seine Einwilligung dazu, dass das Kloster Kölbigk dem Frauenkloster zu Zerbst das Patronatsrecht der Kirche zu Borna gegen dasjenige der Kirche zu Plötzkau vertausche.

Reverendo in Christo patri et domino domino Theoderico[2] episcopo Brandeborgensi Albertus Dei et apostolice sedis gratia episcopus Halberstadensis sinceram in Domino karitatem. Cum, pater et domine reverende, honorabiles et religiosi viri prepositus et conventus sancti Magni in Eolbeke, nostre diocesis, veri patroni ecclesie parrochialis sancti Pancratii in Borne, vestre Brandeburgensis dyocesis, ius patronatus dicte ecclesie parrochialis in Borne pro iure patronatus ecclesie parrochialis sancti Georgii in Plotzik, nostre Halberstadensis dyocesis, cum honorabili viro preposito et conventu sanctimonialium in Czervist asserentibus se veros patronos dicte ecclesie parrochialis in Ploctzik ex iustis et legitimis causis pro utilitate et commoditate dictorum monasteriorum et ecclesiarum ex utraque parte desiderant invicem permutare nobisque humiliter supplicarunt, quatenus huiusmodi permutationi, quantum nostri interest, indulgere et eam auctoritate nostra auetorizare dignaremur. sed quia nos aliis nostris et ecclesie nostre arduis prepediti negotiis predicte transposicioni et que circa- ipsam sunt necessaria ad plenum, intendere non possumus, vobis ad ipsam perficiendam et faciendam et omnia et singula, que circa ipsam sunt necessaria et oportuna, atictoritatem nostram concedimus et plenarie damus in hiis scriptis. In cuius testimonium secretum nostrum presentibus est appensum.

Datum et actum Groninghe, anno Domini m°.ccc°.lxxxixa, ipso die beatorum Pancratii, Nerei et Achillei martirum.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive eu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Siegel des Ausstellers. Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 472.

  1. Der Rest der Zeile ist im Orig. leergelassen.
  2. Im Orig. ist der Platz für den Namen nur durch Punkte beeeichnet.
Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 113. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_113.jpg&oldid=- (Version vom 15.3.2019)