|
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit |
|
|
Huius pacis ordinationi et confirmationi testes aderant principes, nobiles, excellentes viri: Cunradus palatinus comes Reni, comes Emicho de Liningen, comes Symon de Sarbrugge, comes Godefridus de Spanheim, comes Emicho de Boninburc et frater suus Conradus, Bernardus Silvestris comes, comes Theodericus de Merburc, Gerhardus de Schowenburc et frater suus Berdoldus, Godefridus de Horningen et alii quam plures.
Acta sunt hec in Wizenburc anno Domini MCLXXVIIII, indictione XII.
In nomine sancte et individuæ Trinitatis. Fridericus divina favente clementia Romanorum imperator augustus. Quoniam humana labilis est memoria et turbæ rerum non sufficit, predecessorum etatis nostræ divorum imperatorum et regum decrevit auctoritas, litteris annotare quæ fluentium temporum antiquitas a notitia hominum consuevit alienare. Proinde tam presentium quam futurorum imperii fidelium noverit universitas, qualiter Heinricus quondam dux Bawariæ et Westfaliæ, eo quod ecclesiarum Dei et nobilium imperii libertatem, possessiones eorum occupando et iura ipsorum imminuendo, graviter oppresserat, ex instanti principum querimonia et plurimorum nobilium trina [1] citatione vocatus maiestati nostræ presentari contempserit et pro hac contumacia principum et suæ conditionis Suevorum proscriptionis nostræ inciderit sententiam; deinde quoniam in ecclesias Dei et principum ac nobilium iura et libertatem grassari non destitit: tam pro illorum injuria quam pro multiplici contemptu nobis exhibito ac preeipue pro evidenti reatu maiestatis sub feodali iure legitimo trino edicto ad nostram citatus audientiam, eo quod se absentasset nec aliquem pro se misisset responsalem, contumax iudicatus est ac proinde tam ducatus Bawariæ quam Westfaliæ et Angariæ quam etiam universa quæ ab imperio tenuit beneficia per unanimem principum sententiam in sollempni curia Wirziburc celebrata ei abiudicata sunt nostroque iuri addicta et potestati.
Nos itaque, habita cum principibus deliberatione, communi ipsorum consilio ducatum, qui dicitur Westfaliæ et Angariæ, in duo divisimus et consideratione meritorum, quibus dilectus princeps noster Phylippus Coloniensis archiepiscopus ob honorem imperialis coronæ promovendum et manutenendum nec rerum dispendia nec personæ formidans pericula gratiæ imperialis promeruit privilegium, unam partem, eam videlicet quae in episcopatum Coloniensem et per totum Pathebrunnensem episcopatum extendebatur, cum omni iure et iurisdictione, videlicet cum comitatibus, cum advocatiis, cum conductibus, cum mansis, cum curtibus, cum beneficiis, cum ministerialibus, cum mancipiis et cum omnibus ad eundem ducatum pertinentibus ecclesiæ Coloniensi legitime donavimus et de imperatoria liberalitate contulimus. Et requisita a principibus sententia, an id fieri liceret, et ea dictata et communi principum et totius curiæ assensu approbata, accedente quoque publico consensu dilecti consanguinei nostri ducis Bernhardi, cui reliquam partem ducatus concessimus, prememoratum archiepiscopum Phylippum portione illa ducatus, suæ collata ecclesiæ, vexillo imperiali sollempniter investivimus.
Hanc igitur legitimam nostræ maiestatis donationem et investituram Coloniensi ecclesiæ et sepedicto principi nostro Phylippo archiepiscopo omnibusque suis successoribus confirmantes et in omne posteritatis evum eis ratam permanere volentes, ne quis eam ausu temerario infringere vel quomodolibet violare attemptaverit, imperiali
- ↑ Hier möchte Haller nach den Spuren im Original trina lesen, während die früheren Drucke nach den alten Kopien quia bieten.
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 22. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_022.jpg&oldid=- (Version vom 18.8.2016)
