Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit | |
|
dominus noster dominus Heinricus Romanorum rex spectabili viro Bertoldo
comiti de Hennenberg ac suis heredibus omnia iura principum tam in ingressu quam
in egressu ad imperialem deliberacionem, in sentenciis conveniendis, dictandis, pronunciandis
in iure civili et plebiscito quod vulgo dicitur lantrecht, et specialiter quod
ipse comes et sui liberi debeant iure et more aliorum principum choruscare et homines
sui iure hominum aliorum principum congaudere, sic quod ipse comes et sui
liberi non alibi quam ubi alii principes imperii et homines eorum non alibi quam ubi
homines aliorum principum conveniuntur, valeant conveniri, ipsum comitem et suos
liberos iuribus aliorum principum imperii et homines eorumdem hominibus aliorum
principum tam in parendo et stando iuri quam aliis libertatibus et iuribus per omnia
adequando conferenda duxerit de regalis plenitudine potestatis, nos dicti comitis,
cuius exaltacionem et honorem diligimus, votivis precibus inclinati premissis omnibus,
prout superius et in litteris regalibus exprimuntur, consensum nostrum expressum
et benivolum adhibemus. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est
appensum.
Datum Frankenfurt, anno Domini millesimo trecentesimo decimo, VIII. Kalend. Augusti.
Nos Heinricus Dei gracia Romanorum rex semper augustus ad universorum notitiam cupimus pervenire, quod indempnitati et commodo subditorum nobis populorum, ut tenemur, providere volentes, venerabili Petro archiepiscopo Maguntino, principi et secretario nostro karissimo, et suis in ecclesia Maguntina successoribus, duximus indulgendum et presentibus indulgemus, ut thelonium in Mildenberg, per quod negociatores, mercatores et alii homines transeuntes ibidem a predonum insultibus defensantur, sicut olim tempore vacationis imperii propter commodum transeuntium augmentatum fuit et usque ad hec tempora per archiepiscopos Maguntinos receptum, in antea perpetuis temporibus percipere valeant libere et licenter. In cuius rei testimonium sigillum nostrum presentibus est appensum.
Datum Spire, II. Nonas Septembris, indictione octava, anno Domini millesimo trecentesimo decimo, regni vero nostri anno secundo.
Henricus septimus divina favente clemencia Romanorum imperator semper augustus universis sacri Romani imperii fidelibus presentes litteras inspecturis gratiam suam et omne bonum.
Dum profectus et commoda fidelium nostrorum debite sollicitudinis studio procuramus, decus et honorem imperii multipliciter attolimus et subiectorum obsequia nostris imperialibus beneplacitis efficimus promptiora. Disponentes igitur affectu benivolo dilectorum fidelium nostrorum civium Nürembergensium, quantum digne possumus, votivis supplicationibus benignum prebere consensum, infrascriptos articulos specialiter quoad eorum civium et civitatis Nurembergensis commoditates augendas statuimus observandos.
1. Inprimis videlicet, quod scultetus Nürembergensis, qui pro tempore fuerit, stratas conmunes vel regias vulgariter appellatas defendere ac per eas secure conducere
debeat quoslibet transeuntes.
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 166. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_166.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)