Seite:Topographia Circuli Burgundici (Merian) 522.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

deß Stättleins Castelli an der Maas / oder Mosa, welches der Käyser Julianus biß auff den 54. Tag belagert / und erobert hat.


Zum Blat 93.

Von Salland / und der Isala, schreibet J. Is. Pontanus de Origin. Francicis, unter anderm / also: Sallandia illud omne intelligitur, quod Isalae hodieque ulteriorem marginem praetexit: Salii Franci etiam hinc nomen, originemque sortiti. Isalae è jugis Westphaliae, haud longè ab ipsius Lippiae alveo ortus, leni hodieque fluento, per Iselburgum, Anholtumque, atque inde Doetecomium, adusque Dusburgum, sub Isalae veteris nomine procurrens, ibidemque Isalam novam, seu fossilem Rhenum, vel, ut veteres appellarunt, Drusianam excipiens fossam, Zutphaniam, Daventriamque versus, dextrorsum deflectit, seque in Austrinum exinde mare, lacus Tacito dictos, exonerans, Oceano tandem Norvagico, prope Flevum, commiscetur. Superior ergò Isala, seu vetus, juxta Duysburgi demùm moenia, fossili hoc Drusi Rheno in se recepto, novoque sic impetu aucta, in apertum Austrini maris sinum, infra Campos oppidum evolvitur. In d. Isalae v. crepidine vicus Sallic est collocatus.


Zum Blat 94.

Aimonius oder Aimoinus, der Frantzösische Historicus, schreibet / daß Rabodus, der Friesische König / vom Martello, beym Fluß Burdone in Frießland seye geschlagen worden. Welcher Fluß sich aber daselbst nicht mehr findet. Daher Dousa, der Elter / muthmasset / daß nach dem das Land von dem Wasser hinweg geschwemmt worden / noch dessen Anzeigungen / oder doch deß Nahmens Reliquien / in dem tieffen Wasserschlund / so zwischen den Inseln Ameland / und Schellingen / sich befindet / und Boerdix genannt wird / übrig seye.


Zum Blat 107.

Da von einer Schrifft / die zu Neumegen zu lesen / in Beschreibung Staveren gesagt wird. Ad Regem, vel in bellum proficiscens, aut rediens, à vectigali, quod Strasturam vocant, immunis erat. Unde lucem accipiet inscriptio, quae Neumagi visitur, Caroli Magni aevo posita: Hucusque Jus Stavriae, sive Sturiae, inquit Pontanus lib. 6. Orig. Franc. pag. 517. der auch hievon Discept. Chorograph. 40. zu sehen.


E N D E.
Empfohlene Zitierweise:
Matthäus Merian: Topographia Circuli Burgundici. Matthaei Meriani Seel: Erben, Frankfurt am Mayn 1665, Seite 283. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Topographia_Circuli_Burgundici_(Merian)_522.jpg&oldid=- (Version vom 1.8.2018)