omnibus in perpetuum. Sicut ea, que ad statimi ecclesiarum et ad divini cultus officium ordinantur, provida ac fideli maturitate convenit ordinari, sic et ea, que taliter
fuerint ordinata, non minori fidelitate ac providentia convenit et presertim litterarum
autenticis testimoniis roborari, ne vel oblivionis incuria aut quacumque malitia litibus
subiaceant aut dispendia sustineant in futurum. Notum itaque esse cupimus tam presentibus quam futuris, quod, cum inter nos haberemus tractatum ex causis iustis et rationabilibus, que utramque ecclesiam nostram angebant, de conventu in Mildense ad civitatem
Nienborch transferendo, post multam deliberationem et consilium tandem mediantibus
viris providis ac discretis Wernero preposito de Hunoldesborch, Johanne preposito sancte
Marie in Magdeburg et aliis viris prudentibus ac discretis concordavimus et consensimus
in hanc formam, que infra continetur expressa, quam etiam sub pena centum marcarum
nos promisimus servaturos. De voluntate et consensu utriusque partis nostre conventus
canonicorum, qui fuit in Mildense, cum prepositura sua et cum sanctorum reliquiis et
aliis eorum pertinentiis ad ecclesiam sancti Viti in Nienborch pridie Idus Decembris
anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo tertio fuit translatus ad perpetuam mansionem. Ego quoque Thegenardus prepositus et capitulum meum in Mildese dedimus ac
dimisimus ius patronatus ecclesie in Mildese ipsamque ecclesiam cum omni iure et ius
patronatus in Nichaizt domino abbati et conventui suo, insuper ipsam villani in Nichaizt
et dimidium mansum in Brulluwizt et villam Cewizt et quandam desolatam Thiserwit et
decimas attinentes cum omnibus predictarum villarum attinenciis, pascuis, pratis cultis et
incultis, aquis et aquarum decursibus, et specialiter quicquid iuris habuimus vel habere
videbamur vel habere nos dicebamus in silva, que Nithlau vulgariter appellatur, et curias
prepositi et canonicorum, quas in Mildese habebamus, miricam et alia omnia, que ultra
Mildam possidebamus. Retinuimus autem de assensu et voluntate domini abbatis et
conventus sui integraliter in Scoluz allodium cum novem mansis et si plus est, et molendino et villa, silvis, pratis, aquis et omnibus aliis usibus, sicut hactenus consueveramus habere, eo addito, quod meatus aque decurrentis ad molendinum prepositi ab omni
obstaculo et impedimento sive restagnatione lapidum, lignorum, cespitum et frondium
liber esse debeat et expeditus nunc et in perpetuum. Et si nuncius abbatis monitus
non faceret expediri, ego Thegenardus1 prepositus et quicumque pro tempore fuerit et
suus nuncius predictum meatum expediendi liberam habebimus facultatem. Quando
autem voluerimus expedire, hoc ipsum nunciabimus nuncio abbatis, ut intersit, si velit,
ad videndum, si recte fiat. Retinebimus etiam ego Thegenardus1 prepositus et meum
capitulum duos mansos in Brulluwizt et duos in Blesme in mirica eo iure quo ante
ordinationem hanc possidebamus, quos nostra pecunia emimus. Item inter Mildam et
Salam retinemus de antiquis bonis in Scroboac duos mansos solventes quatuor choros
tritici et quosdam agros, qui overlant appellantur, et in Můluwizt duos mansos, qui solvunt duos choros tritici et duos choros ordei. Ceterum ego Isaac abbas et conventus
meus in restaurum et emendationem prebendarum eorundem canonicorum damus et
assignamus ius patronatus ecclesie sancti Viti in Nienborch, ipsam quoque parrochiam
cum omnibus capellis suis et cum omni iure suo, quo eam habuimus, preposito et suis
successoribus, ita tamen, quod idem prepositus et successores sui eam nulli extra capitulum conferant aut concedant, sed de reditibus eius de consilio et consensu fratrum
ordinent quicquid ecclesie videbitur expedire. Damus etiam et assignamus preposito et
canonicis eiusdem ecclesie nomine prebendarum et in restaurum predictorum bonorum,
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 95. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_095.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
