Seite:DE CDA 2 108.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


de Randowe, Heindenrico de Sedorp militibus; Ewerwino de Siliz, Heinrico schulteto de Gummere, et aliis quam pluribus.

Datum Lezeke, v Kalendas Junii, anno gratie m.cc.xxxvj, pontificatus nostri anno decimo.

Aus dem Copialbuche des Klosters U. L. Frauen zu Magdeburg (no. XXXVI) im dortigen Staatsarchive. - Vollständig gedr: Riedel cod. dipl. Brand. I. 24. 332.


133.

1237. Mai 28. Herzog Albrecht I von Sachsen erneuert und bestätigt die Ueberlassung der ihm vom Grafen Bederich von Belzig resignierten Kirche des h. Pancratius zu Borne (ad fontem) an das Kloster Kölbigk.

Albertus Dei gratia dux Saxonie, Angarie et Westfalie et dominus Nordalbingie omnibus hanc litteram inspecturis in salutis auctore salutem. Recognoscimus et per presens scriptum publice protestamur omnibus intimantes, quod, cum fidelis noster comes Bedericus de Beltiz ecclesiam santi Pancracii ad fontem proprietatis nobis titulo pertinentem cum omni iure suo nobis integraliter resignaret ea conditone adiecta, ut pro sue anime remedio et salute consequenter conferremus ipsam ecclesie sancti Magni in Colebeke, contulimus etiam nos eandem cum omni integritate et iure suo ecclesie memorate. Ipsam ergo nobis taliter resignatam et a nobis cum integritate et suo iure toto collatam ecclesie iam predicte, ommissis pariter et dimissis exceptionibus universis, que ad iuris huius, recognitionis quoque, donationisque tam rationabilis tam legitime quam honeste inpedimentum suffragari valerent, ecclesiam sepius recitatam sub specialem protectionem nostram suscepimus et sub pacem, et donationem nostram legitimam ante factam et nostro privilegio roboratam attestatione presentium duximus innovandam decernentes, ut nullus in posterum aliquid in ea iuris sui valeat allegare exceptis eius nunctiis legitimis, quos nostro etiam presidio tueri cupimus et iuvari. Actum anno Domini existente moccoxxxvij, vto Kalendas Junii.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das an roth- und gelbseidenen Fäden angehängt gewesene Siegel ist verloren. Auch im Kölbigker Copialbuche daselbst. Vergl. no. 89 und 90.


134.

1237. Bischof Ludolf von Halberstadt bestätigt dem Hospital zu Aschersleben dessen Besitzungen und Einkünfte.

Ludolfus1 Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus omnibus Christi fidelibus, ad quos hec littera pervenerit, eternam in vero salutari salutem. Pontificalem decet sollicitudinem ecclesiarum utilitatibus invigilare et eam contra varios futurorum incursus omni diligentia premunire. Eapropter notum sit universis, quod nos bona hospitalis in Ascharia circumquaque sita, octo mansos videlicet in Bysenstide sitos aliosque mansorum, arearum et macellorum hortorumque reditus, auctoritate Dei et banni nostri munimine confirmamus.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 108. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_108.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)