Seite:DE CDA 2 252.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


346.

1268. Mai 14. Halberstadt. Die Grafen Otto I und Heinrich III von Ascharien bewidmen unter Einwilligung ihres mütterlichen Oheims, des Herzogs Albrecht von Braunschweig, das Kloster Hecklingen mit einer halben ihnen von Bertram von Hecklingen aufgelassenen Hufe Landes zu Steinborn.

Dei gratia Otto et Heinricus comites Askarie et de Anehalt omnibus imperpetuum. Protestamur presentibus et cupimus esse notum fidelibus Christi tam presentis temporis quam futuri, quod nos proprietatem dimidii mansi siti in Steyborn cum omnibus attinentiis sine qualibet advocatia ecclesie beati Georgii in Hekelinghe, quam fidelis noster Bertrammus eiusdem loci nobis resignavit liberaliter, pleno iure contulimus perpetuo possidendum1, nichil iuris in eo nobis de cetero vendicantes. Et hec nostra donatio de consensu avunculi nostri illustris principis Alberti ducis de Bruneswich, cuius sigillo presentia munivimus, est rite ac legitime celebrata. Ne etiam diuturnitas temporis huius rei dubium seu oblivionem inducat, sigillum nostrum ad hec duximus apponendum. Testes sunt: dominus Fredericus iunior de Dorstat, Anno dapifer, Fredericus de Neytorp, Olricus marscalcus, Hermannus de Wegeleve, Lodewicus de Eilvelingerode, Ludekinus de Horsleve, et alii quam plures.

Datum et actum Halberstat, anno Domini mo.cco.lxo octavo, pridie Idus Maii.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: an Pergamentbändern hängen beide Siegel an, das des Herzogs Albrecht von Braunschweig beschädigt und zerbrochen, dasjenige der beiden Aussteller (Taf. II. 1) gleichfalls aber weniger beschädigt. Gedr: Beckmann Hist d. F. Anhalt I. 148. - Steinborn lag in der Grafschaft Warmsdorf nach Aschersleben zu. - 1. So im Orig.


347.

1268. Mai 14. Halberstadt. Die Grafen Otto I und Heinrich III von Ascharien bewidmen das Marienstift zu Halberstadt mit einer halben von Bertram von Hecklingen aufgelassenen Hufe Landes zu Adersleben.

Dei gratia Otto et Heinricus comites Askarie et de Anehalt omnibus presens scriptum visuris imperpetuum. Protestamur presentibus ac cupimus esse notum fidelibus Christi tam presentibus quam futuris, quod nos proprietatem dimidii mansi siti in Adesleve cum omnibus attinentiis sine qualibet advocatia ecclesie beate Marie virginis in Halberstat, quem fidelis noster Bertrammus de Hekelinge nobis resignavit liberaliter, pleno iure contulimus perpetuo possidendum1, nichil iuris nobis in eo de cetero vendicantes. Et hec nostra donatio de consensu avunculi nostri illustris principis Alberti ducis de Bruneswik, cuius sigillo presentia munivimus, est rite ac legitime celebrata. Ne etiam diuturnitas temporis huius rei dubium seu oblivionem inducat, sigillum nostrum ad hec duximus apponendum. Testes sunt: dominus Fredericus iunior de Dorstat, Fredericus de Neydorp, Olricus marscalcus, Hermannus de Wegeleve, Lodewicus de Eilvelingerot, Ludekinus de Horsleve, et alii quam plures. Datum et actum Halberstat, anno Domini mo.cco.lxo octavo, pridie Idus Maii.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 252. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_252.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)