nec minus prefati nobiles nobis eadem bona litteris suis patentibus et autenticis presentibus militibus fide dignis, videlicet Woltero de Dorstad nobili, Baldewino de Kampe,
Frederico de Nendorp, Alberto de Lokstide, per predictum Fredericum militem de Gerenrode resignarunt. Nos vero ob reverenciam gloriose genitricis Dei Marie et ad instanciam dilecti nostri prefati Werneri abbatis receptis a conventu monasterii de Huisburch quadraginta marcis Halberstadensis argenti una cum consensu nostre maioris ecclesie capituli proprietatem predictorum bonorum donavimus cum omni utilitate1 predicto monasterio in Huisburch pace perpetua possidendam. Huius donacionis nostre
testes sunt: dominus Ludolfus episcopus quondam Halberstadensis, Hermannus prepositus, Wicgerus decanus, Volradus de Kirberch, Hinricus de Regensteyn, Widekindus
de Nuenborch, Hinricus de Drondorp, Albertus custos, Bartoldus de Clettenberge, Cristianus scolasticus, Hermannus Hodo, Ludegerus Struz, Gunterus vicedominus, Ludolfus
de Dalem, Anno de Heymborch, Hinricus de Coldiz, Conradus de Suannebeke, Heydenricus de Schartvelt, Gevehardus cellerarius, Lutardus de Meynersem, Tidericus de Hesnem, Hermannus de Kirberch, Ericus prepositus ecclesie sancti Bonifacii, Henricns de
Regensteyn, Conradus de Dorstat, Hermannus de Blankenborch, Rodolfus de Gatersleve, Tidericus de Anvorde, Reynardus de Cranicfelt, Heydenricus de Querenvorde, nostre maioris ecclesie canonici; laici autem Wernerus de Scherenbeke nobilis, Alvericus
pincerna de Donstide, Guncelinus de Berwinkel, Borchardus de Asseborch, Bernardus
de Papestorp, Johannes de Mynsleve milites, et alii quam plures clerici et laici fide
digni. Verum quia religiosam vitam eligentibus deesse non debemus, immo contemplacioni securius ut intendant, ad habenda subsidia temporalia operam dare potius tenemur efficacem, ut, si qui maligno seducti spirita hanc donacionem nostram, quod absit,
infringere presumpserint, exeommunicationis sententie subiacere decrevimus eosdem in
nomine patris et filii et spiritus sancti. Amen. Ad eorum, que premissa sunt, evidenciam ampliorem presentem paginam conscribi fecimus et tam nostri quam nostre maioris ecclesie capituli sigillorum munimine contra varios futurorum incursus fideliter
communiri.
Actum et datum Halberstat, anno Domini mo.cco.lxxjo, quinto Kalendas Augusti, pontificatus nostri anno xvjo.
1271. Juli 30. Ascharien. Friedrich von Gernrode erwirbt von den Fürsten Otto I und Heinrich III von Anhalt für 200 Mark das Schloss Schadenwald nebst Zubehör zu Lehn.
Cum status conditionis humane per omnia existat dubius et incertus, ideo res geste scripti indigent testimonio confirmari. Ego Fredericus de Gernrode et filii mei ad notitiam universorum cupio pervenire, quod illustres principes, domini mei, comites de Anehalt Otto et Heinricus michi et meis filiis castrum Scadewalt cum decem marcarum
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 283. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_283.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
