Seite:DE CDA 2 409.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


terminorum predictorum non solverimus, extunc Susatum non moniti intrabimus ad iacendum cum tribus militibus ad unum mensem, quod, si infra mensem dictam pecuniam, quod absit, non persolverimus, extunc fideiussores nostri predicti non moniti vel vocati ab archiepiscopo memorato Susatum ad nos intrabunt ad iacendum personaliter more bonorum fideiussorum una nobiscum, inde nullatenus recessuri, quousque summa predicta suis terminis prenotatis fuerit integraliter persoluta. ---

Actum et datum apud Esseden, vigilia beati Andree apostoli, anno Domini m.cc.lxxx quarto.

Vollständig gedr: Lacomblet Urkdbch. f. d. Gesch. des Niederrheins II. 467-468. - 1. Lacomblet nur: B.


575.

1284. December 18. Graf Albrecht I von Anhalt überlässt zum Besten des Nicolaistiftes zu Aken die Vogtei über 2½ Hufen Landes zu Hohen-Köthen, die Konrad von Aken, Bürger in Köthen, von ihm zu Lehen getragen und dem genanntem Stifte verkauft hat, den Herzoge Johann I von Sachsen.

Nos Albertus Dei gratia comes de Anhalt presentem paginam visuris cupimus esse notum, quod Cunradus burgensis noster in Kotene dictus de Aken canonicis ecclesie beati Nicolai in Aken pro quinquaginta quatuor marcis pecunie usualis vendidit duos mansos et dimidium sitos in Hohenkotene cum curia et terra, que overlandt dicitur, et pratis dictis mansis attinentibus, qui quinque choros1 tritici et xxiiij solidos annis singulis persolvebant, quos mansos dictus Conradus a nobis in feudo tenuit. Dictorum igitur mansorum resignatione in manibus nostris ab ipso2 Conrado facta nos ad canonicorum instanciam prefatorum nomine nostro et fratrum nostrorum, quorum tutelam gerimus, ipsorum mansorum proprietatem advocatie karissimo patruo nostro domino Johanni inclito duci Saxonie donavimus cum omni utilitate et fructu, que nobis in eisdem mansis conpetere videbantur. Ut autem hec nostra donacio inconvulsa et stabilis perseveret, presentem cartam sigilli nostri appensione fecimus communiri. Huius rei testes sunt: Burchardus de Wulve, Rudolffus de Jerichaw, Conradus de Kochstede, Heine de Ztene, Heino de Preraw, et alii quam plures fide digni. Datum anno Domini millesimo ducentesimo lxxxiiij, xv Kalendas Januarii.

Aus dem Copiale ecclesie s. Nicolai Aquensis (no. LII) im Staatsarchive zu Magdeburg - 1. Mspt: chorum. - 2. Mspt: ipsis.


576.

1284. Graf Bernhard I von Anhalt resigniert zum Besten der Nonnen zu Wiederstedt dem Bischofe Volrad von Halberstadt den dortigen Zehnten.

Nos Bernhardus Dei gratia comes de Anhalt fidelibus tam presentis quam futuri temporis cupimus esse notum, quod de voluntate et consensu heredum nostrorum Johannis,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 409. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_409.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)