ipsos et nos concordatum exstitit in hunc modum, videlicet quod curie et aree ad ecclesie beati Nicolai proprietatem pertinentes ita, quod decem sint curie, quas ad presens
inhabitant aut successu temporis inhabitabunt, et cum hoc tota platea ad dicte ecclesie
proprietatem pertinens2 cum3 spacio dicte platee versus orientem adiacenti a vigiliis,
contributionibus seu talliis, quod schot dicitur, perpetuo sint immunes, hoc tamen adiecto moderamine, quod, si laici dictas curias et areas et memoratam plateam cum spacio
predicto inhabitaverint, contributionem de suis tamen propriis bonis mobilibus preterquam de fructibus ex ipso fundo provenientibus nobiscum facient, nisi adeo pauperes
fuerint, quod curiarum custodia ipsis sit commissa, sed a vigiliis, contributionibus, angariis seu perangariis quibuslibet erunt penitus absoluti. Et ad precavendam dissensionis materiam in futurum ad conservationemque libertatis ab imperiali magnificentia et
nostrorum principum, eiusdem ecclesie fundatorum, ipsis donate volumus, ut nec nos
nec aliquis ex parte nostra nuntius aut bedellus in iam dictis curiis et areis vel spacio
ipsis curiis interiacente quidquam iurisdictionis exerceat. Preterea4 curia, que est antiqua dos ecclesie beati Nicolai, a vigiliis, contributionibus, taliis, angariis, perangariis,
sicut hactenus, ita deinceps exempta penitus permanebit. De ceteris autem reditibus
infra munitionem nostre civitatis ad emendationem prebendarum conparatis seu in posterum conparandis onera seu iura5 cum nostris bonis equaliter subibunt preter reditus
decimos6 dotis ecclesie beate Marie in foro, qui nullis omnino taliis seu contributionibus
subiacebunt, antique vero civitatis bona preter dotem7 ecclesie beate Marie Magdalene
aliorum bonorum eiusdem civitatis iuribus censebuntur. Ne autem hec compositionis ordinatio civitati sit in aliquo onorosa et ut vulgi strepitus de hoc cesset, ipsi canonici ad
structuram valve, que est versus Kotene, decem marcas argenti dederunt et in recompensationem vigiliarum et contributionum civitati in duobus talentis annis singulis suffragantur. In huius rei perpetuam firmitatem presentem cartam sigilli nostri munimine,
appensione duximus roborandam. Testes sunt: Bernhardus de Wolve, Rodolfus de Jerichaw, Conradus de Cokstede, Conradus Slichting8. Theodericus9 Rabil, Hermannus10 de
Schlanewitz, Heino de Nienburch milites, Johannes advocatus in Aken, Conradus Bomgarde advocatus in Ghummern, et alii quam plures fide digni.
Datum anno Domini mo.cco.lxxxviij, pridie Nonas Junii.
1288. Juni 25. Auf dem Emersberge. Erzbischof Erich von Magdeburg bezeugt, dass die Aebtissin (Bertradis II) zu Quedlinburg alle Ungnade gegen den Grafen Otto I von Anhalt wegen der Gefangensetzung des Juden Jordan habe fallen lassen.
Nos Ericns Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus recognoscimus et notum facimus universis presentibus et futuris, quod reverenda domina Bertradis1
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 449. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_449.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
