Seite:DE CDA 2 548.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


777.

1294. September 21. Bernburg. Die Grafen Albrecht und Bernhard II von Anhalt bewidmen das Kloster Gottesgnaden mit 1¼ Hufen Landes zu Rost.

Albertus et Bernardus Dei gratia comites de Anhalt, beate memorie nobilis comitis Bernardi filii, universis presentes litteras inspecturis seu visuris salutem in Domino. Ne ea, que geruntur in tempore, simul labantur cum tempore et a memoriis hominum evanescant, necesse est ea scripto firmiter commendari. Divina nobis gratia inspirante et in subsidium seu memoriam animarum parentum nostrorum pariter et nostrarum donavimus ecclesie seu monasterio in Gratia Dei prope Calvis, dyocesis Magdeburgensis, proprietatem unius mansi et unius quartalis in villa, que nominatur Rost, cum omni iure et omnibus pertinentiis, tam in villa quam in campis, libere sine omni exactione perpetuo possidendam, sicut eam dinoscimur hactenus possedisse, volentes dictam ecclesiam in bonis prelibatis penitus defensare et coram quibuslibet personis warendinare, ut nullus huiusmodi ecclesiam in prelibatis bonis valeat inpugnare. Igitur quatenus nulli super premissis dubium oriatur, presens scriptum seu privilegium nostrorum sigillorum munimine fecimus roborari. Testes huius rei sunt: dominus Johannes Geyceman, dominus Conradus et dominus Hinricus fratres de Allenbůrgh et dominus Heyno de Nigenbůrgh et dominus Johannes scriptor et Gevehardus de Sprone, et quam plures alii fide digni. Datum et actum Bernebůrch, anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo quarto, in die beati Mathei apostoli.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit den an Siegelbändern angehängten Siegeln der Aussteller (nur noch in kümmerlichen Resten vorhanden). - Gedr: Leuckfeld antiqq. Grat. Dei 71 und Lenz Becmannus enucl. 247.


778.

1294. September 30. Die Grafen Albrecht und Bernhard II von Anhalt bestätigen der Kirche zu Plötzkau eine ihr vom Pfarrer Bertold erkaufte Hufe Landes in dortiger Feldmark.

Iu nomine sancte et individue trinitatis. Que geruntur in tempore, labuntur cum fluxu temporis, nisi scriptis vel memoria testium perhennentur. Hinc est quod nos Albertus et Bernardus Dei gratia comites de Anhalt notum facimus tam presentis quam futuri temporis Christi fidelibus universis, quod ob honorem Dei et sancte genitricis Marie sanctique Stephani, dyocesani patroni, et in remissionem nostrorum peccaminum necnon nostrorum predecessorum in salutem animarum mansum situm in campo Plezege, quem illi de Warmisdorph habuerant feodaliter ab illis de Plozcik, parrochiali ecclesie scilicet Plezgensi, pressante domino Bertoldo plebano et eundem comparante, de communi consensu nostrorum heredum dedimus libere et absolute cum omni iure titulo proprietatis perpetuo possidendum ita, quod dictus plebanus dimidium mansum sue subiciet agriculture vel suus successor

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 548. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_548.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)