Seite:DE CDA 2 555.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


nativitatis Domini, diebusque patronorum Cyriaci et Metroni, devotionis causa accesserint1 seu ad dicti monasterii edificia manum porrexerint adiutricem de bonis suis, prout unicuique divinitus inspiratum fuerit, aliquid largiendo, de omnipotentis Dei misericordia et beatorum Petri et Pauli meritis et aucthoritate confisi quadraginta dies de iniuncta penitentia, dummodo loci dyocesani consensus accedat, misericorditer relaxamus. Datum Halberstat, anno Domini millesimo cco.xcvo, sexta feria post dominicam Reminiscere.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, welchem das Siegel des Ausstellers an einem Pergamentstreifen anhängt. - 1. Fehlt im Orig.


790.

1295. März 12. Diesdorf. Markgraf Otto IV von Brandenburg schliesst unter Vermittelung des Grafen Otto I von Anhalt mit dem Herzoge Otto von Braunschweig und Lüneburg ein Schutz- und Trutzbündniss.

In nomine Domini amen. Nos Otto Dei gratia Brandenburgensis marchio recognoscimus et tenore presentium publice protestamur, quod cum inclito principe avunculo nostro karissimo domino Ottone duce Brunsvicensi et de Luneborch placitavimus et convenimus in hunc modum, quod ---. Hec autem predicta dicto nostro avunculo servare promisimus inviolabiliter et nobiscum et pro nobis promiserunt illustris princeps dominus Otto comes de Anhalt avunculus noster; Gevehardus, Henricus et Fredericus dicti de Alvensleve, Bernhardus de Plezecke, Otto Auca de Poytlist, Henricus de Dannenberge, Boldewinus de Knesebek, Ludolfus de Esebeke, Albertus de Luderiz et Conradus de Walstowe, nostri milites et fideles. -- Ut autem inter nos omnis dissensionis materia educatur, statuimus ex parte nostra Henricum de Dannenberge, Baldewinum de Knesebek milites nostros, noster vero avunculus predictus nobilem virum dominum Conradum de Boldense et dominum Theodericum1 de Monte milites suos, qui plenam habent potestatem a nobis et avunculo nostro sepedicto, quod quidquid inter nos nunc dissensionis vel subditos nostros vertitur vel emerserit in futurum, id infra mensem, postquam ad ipsos delatum fuerit, terminabunt in amicitia vel in iure. Si vero dicti quatuor milites in iure discordarent, mediatorem ad huiusmodi decidendum elegimus illustrem principem dominum Ottonem comitem de Anhalt, cui dicti milites id, in quo discordant, suis litteris intimabunt, et quicquid super hoc mediator, postquam ad ipsum devenerit, infra mensem proximum iustum dixerit, ratum servabitur utrobique. Preterea quod, si aliquem predictorum fideiussorum vel arbitrorum aut mediatorum mori contingeret, quod absit, infra mensem proximum, postquam super hoc moniti fuerimus, cum consensu predicti nostri avunculi loco sui statuemus alium eque dignum. --

Datum Distorp, anno Domini millesimo ducentesimo nonagesimo quinto, in die beati Gregorii pape.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Hannover vollständig gedr: Riedel cod. dipl. Brand. II. 1. 212-213; auch Sudendorf Urkdbch. zur Gesch. d. Herzoge von Braunschweig I. 81-82. - 1. Orig. nur: Th.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 555. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_555.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)