Seite:Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen 495.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.

mer Hillebrant, wan ik dar kome, wy wellen des al wol eins sin, oft Got wel. Ok so wol jue broder to Lubeke wort, Got de moet ene behoden vor quader selscap; mer dat sal uns nycht wol lyggen met unsen saken tusschen Hinrik oppem Orde unde uns unde wy ein hebben dar noch nu umme to worde gewesen, dat maket her Tydeman, de is noch nycht gecomen van Dortmunde. Hirmede bevele wy jue Gode unde unser lever vrowen unde alle unse leven vrunde, dey doen jue sere groten unde ok Pasken mede unde ik hope alle dinck sal gut werden, oft Got wel, mer geine wort darvan; unde grotet my myne moder unde juwe dochter unde darboven, Renott Zwarte unde sinen broder vruntlyken van myner wegen unde gebeydet over uns also over juwern guden vrunde. Gescreven 4 dage na sunte Margretendage in Kollen.

Werner Schere; Reiner Noldegin.


504. Werner Scherer und Reinhard Noiltgin in Köln an Hildebrand Veckinchusen in Brügge.

Rev. St.-A. Orig. Adr.: An den erberen man Hillebrant Vockinxhusen to Brugge sal dese bref.

Vruntlike grote tovoren an mynen leven vrunt. Hillebrant Vockinxhusen weten sole gy, dat unse 2 packen konynsvelle hir wol gecomen sin, mer dat ein is hir geine gadinge anders dan in de mysse, solange moet men se hir lyggen laten. Item so wetet, dat alle unse wuelle vorkoft is unde uns duchte wol gut sin, dat gy uns noch 2 gude secke wullen senden unde jo met den ersten, wente wy weten se alrede vorkoft, mer dar moste mede gespodet sin. Ok so doet wol, sin dar scroplinge komen, dat scrivet hir met den ersten, so sal Reiner by jue komen, wente dar sal wol bate anewesen also wy hopen. Darumme so scrivet it uns jo met den ersten, woe it darumme is. Ok so is vorkoft unse safferaen unde darein is nycht ane verloren unde ok so ein is de bote nycht alto groet, mer vele klene mochte ein grot maken. Item also van den scroplingen, gy solden se also wol kope also Reiner, mer Hillebrant gy noch ick einvorstan uns dar nycht op unde wy moeten al den mekeler in de hant sein, darumme so duncket my best wesen dat he darkome unde so sal he uns, hope ik, wol underwysen, dat he es uns wol vroet maken sal, dat wy it dan so wol doen wellen mer also oft he dar sulven were. Item ik ein kan jue noch nycht gescriven van Hinrikes degedinge oppen Orde, wy einsin noch nycht tosamen gewesen; dat maket, dat her Tydeman Zwarte noch nycht hir ein is, mer wy hopen, dat he kort hir sin sal, Goet de vorlene uns ein gut ende, amen. Item so wetet, dat ik jue wel senden de rekenschap van dem dinge, dat ik vorkoft hebbe unde gesant hebbe by den ersten loper, dey van hir lopet. Item grotet my myne moder unde er dochter und darboven Renolt Zwarten unde sine broder unde gebeydet over my also over juwen guden vrunt. Gescreven oppe sunte Johannes avende in Kollen.

Werner Schere. Rener Noldegin.

Empfohlene Zitierweise:
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. S. Hirzel, Leipzig 1921, Seite 495. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_495.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)