inter nos ex una et viros honorabiles Johannem prepositum, …1 decanum totumque capitulum ecclesie Montis sancti Petri Goslariensis ex alia parte super advocacia quinque mansorum et unius curie iacencium in campis et in villa Hondorp, ad ipsam ecclesiam sancti Petri spectancium, ac super aliis iuribus in dominio nostro seu districtu situatis dissensio verteretur, nos tandem instructi salubrius et a sapientibus expediti, quod in mansis et curia supradictis ius advocacie seu quodlibet ius aliud nullatenus haberemus, omni actioni, quam nobis in talibus competere credebamus, et iuribus pretactis pure renunciantes mansos ipsos et curiam ab inpetitione tali pro salute animarum nostrarum dimisimus et presenti scripto dimittimus perpetuo liberos et quietos ita, quod de cetero nichil iuris omnino nobis usurpabimus in eisdem nec aliquis nostrorum heredum quicquam iuris in ipsis bonis sibi de cetero poterit usurpare. Homines quoque nostros et sub nostro dominio commorantes, qui ab ipsa ecclesia sancti Petri bona tenent seu litones eius existunt, non prohibebimus ullo modo ad villicationem, quod2 meyerding appellatur, ter in anno, quamvis non vocati, scilicet in festo beatorum apostolorum Philippi et Jacobi necnon in festivitate beati Jacobi ac eciam in festivitate purificationis virginis gloriose, venire ac eciam observare iura eiusdem ecclesie, quicquid ibi diffinitum fuerit et dictatum. Nec eciam a nobis prohiberi debent ad eandem villicationem, quod2 meyerding nuncupatur, accedere, quociens pro emergenti causa rationabili extra ordinare vocabuntur, dummodo illud eis octo dierum spacio prefigatur. Preterea sepe dicta ecclesia sancti Petri in suo iure, videlicet quod bumede et buleve nuncupatur, vel in aliis suis iuribus non indebite molestabitur a nobis amplius ullo modo. Supradicti quoque prepositus et capitulum, intuentes in premissis nostram promptitudinem et favorem, duodecim marcas examinati argenti nobis liberaliter erogarunt indulgentes ac nobis benignissime remittentes, si quam a nobis talis advocacie pretextu molestiam sunt perpessi, ut huiusmodi concordia inter nos et ipsos stabilius ac firmius perpetuo perseveret. In cuius rei testimonium presentem litteram super hiis conscriptam nostris sigillis fecimus roborari. Et nos Hermannus Dei gratia episcopus ecclesie Halberstadensis totumque capitulum ecclesie nostre rogati huiusmodi dissensionem taliter esse sopitam cum appensione nostrorum sigillorum protestamur.
Actum et datum Halberstat, anno Domini mo.ccco secundo, in die beatorum apostolorum Philippi et Jacobi.
1302. Mai 22. Quedlinburg. Die Pröpstin Elisabeth zu Frose und ihre Schwestern Hedwig und Jutta, Canonissinnen zu Quedlinburg, geben ihre Einwilligung zu dem Verkaufe verschiedener Güter und Rechte zu Rüxleben seitens ihres Bruders, des Grafen Heinrich von Kirchberg, an das Kloster zum Neuen Werke vor Nordhausen.
Elisabeth preposita in Vrosa, canonica in Gernrode, Hedwigis et Jutta canonice ecclesie in Quidelingeborg, sorores dicte de Kirchberg, omnibus in perpetuum. Recognoscimus
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 23. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_023.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
