in Redere nobis ac ecclesie nostre pertinencia, libera ab omni onere advocatie et debito servitutis, sex videlicet mansos solventes ecclesie nostre annuatim sex marcas usualis argenti cum duabus curiis attinentibus, que unam marcam usualis argenti singulis annis solvunt, a nobis et ab ecclesia nostra pro septuaginta marcis usualis argenti iusto emptionis tytulo compararunt, eadem bona ecclesie Gerenrodensi, ut eorum memoria inibi perpetuetur, ob animarum suarum salutem et remedium liberaliter offerentes, nos quoque, predictorum canonicorum prece ac precio inclinate, huiusmodi bona de sano et concordi nostri capituli consensu memorate ecclesie Gerenrodensi contulimus, tradidimus, condonavimus et presentibus assignamus cum omni iure, dominio, proprietate ac etiam hominibus utriusque sexus ad bona pertinentibus prenotata necnon cum proventibus et utilitatibus universis, que nobis conpetebant et habebamus in ipsis, transferentes et transfundentes in dominium et proprietatem sepedicte ecclesie Gerenrodensis hec omnia iure perpetuo possidenda. Ne igitur super premissis in posterum dubium quomodolibet oriatur, presens scriptum inde confectum tam nostro quam ecclesie nostre de certa scientia et consensu nostri capituli sigillo fecimus communiri, testibus annotatis, quorum hec sunt nomina: Sophia preposita, Ermegardis decana, Lutgardis preposita in Wenthusen, Gertrudis custos, Jutta de Kranecveld, Adelheidis de Meynersem, Heseke de Woldenberge, Berta de Scerenbeke, Kunegundis de Woldenberg, Adelheidis de Dorstat, Ermegardis de Oldenberge, Gese de Hessenem, Jutta de Wunstorp, Iseke de Tannenrode, Mabilia de Wunstorp, ecclesie nostre canonice; clerici vero ecclesie nostre Henricus de Snetlinge, Henricus plebanus sancti Egidii, Johannes plebanus sancti Blasii, Burchardus custos, Gyselbertus; layci vero Bernhardus et Bertoldus fratres dicti de Detvoerde milites et Albertus de Detvoerde, Johannes de Erekesberge miles, Conradus Struene, Olricus Knoetel, Conradus Eckebertus fratres milites dicti de Kocstede, et quam plures alii fide digni.
Datum per manus notarii nostri Johannis de Ekendorp, canonici sancti Wicberti in Quedelingeburch, anno Domini millesimo trecentesimo secundo.
1302. Graf Albrecht I von Anhalt bewidmet das Hospital zu Aken mit zwei Hufen Landes zu Lausigk.
In nomine sancte et individue trinitatis amen. Quoniam ea, que apud homines iuste disponuntur, nonnunquam a memoria excidunt ex mutabilitate temporis, quin eciam perturbari evenit a malivolis seu perversis, et ideo expedit, ut ea, que a successoribus nostris observari volumus, litterarum nostrarum testimonio fulciamus. Hinc est quod nos Albertus Dei gratia comes de Anhalt recognoscimus et tenore presentium publice protestamur, quod cum bona voluntate heredum nostrorum ob reverenciam sancti spiritus et in honorem beate Marie virginis et ob remedium animarum nostrarum duos mansos sitos in villa Lucic hospitali in Aken cum omni iure dedimus et contulimus libere
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 32. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_032.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
