Seite:DE CDA 3 038.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


ad omnia ipsius beneplacita voluntatem. Dominationi vestre notum facimus presentibus ac omnibus presentium litterarum seriem inspecturis, quod unum mansum situm Hedesleve et aream pertinentem ad mansum, quem Henricus de Asmersleve a nobis tenuit iure feodali, et aliam aream, quam quidam nomine Herwicus ibidem sitam a nobis tenuit eodem iure, vobis resignamus per presentes ad usus sanctimonialium in Hedesleve, ordinis Cisterciensis, quibus predictum mansum cum areis antedictis dedimus pro remedio nostrarum animarum. In cuius rei testimonium presentes litteras dedimus sigillis nostris sigillatas.

Datum Gheisdorph, anno Domini millesimo trecentesimo tertio, sabbatho ante diem Palmarum.

Aus dem Copiale des Kl. Hedersleben (no. XLVIII) im Staatsarchive zu Magdeburg. - Vergl. no. 50.


56.

1303. April 2. Egeln. Gardun Edler von Hadmersleben verspricht seinem Oheime, dem Fürsten Otto I von Anhalt, und dessen Erben, ihre Rechte und Besitzungen von dem durch ihn zu erbauenden Schlosse bei Deesdorf in keiner Weise schädigen zu wollen.

Nos Gardunus Dei gratia nobilis de Hademersleve universis audituris presentia seu visuris volumus esse notum et presentibus pupplice protestamur, quod illustrem principem Ottonem de Anahalt et comitem Ascharie, avunculum et dominum nostrum, et heredes suos nos cum nostris heredibus de edificiis sive castris, que de licentia ipsorum principum aput villam Dezstorp edificare proponimus, in bonis, iudicio et villis eorum circumiacentibus inpedire nolumus nec debemus. Preterea predicto principi domino nostro et avunculo et suis heredibus, cum edificare proponunt castra sive edificia eis necessaria, vice versa auxilium et iuvamen prestabimus, cum ab ipsis fuerimus requisiti. In cuius rei evidenciam presentem litteram dedimus et nostro sigillo iussimus communiri. Testes etiam huius sunt: strennui viri Hennigus et Albertus patrueles dicti de Monte, Fredericus et Hinricus patrueles dicti Brones, Betemannus de Hoyem et Ecbertus de Kocstede necnon Bernardus de Alvensleve milites, et quam plures alii fide digni.

Datum Eghelen, tercia feria post diem Palmarum, anno Domini mo.cococo tercio.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das angehängt gewesene Siegel ist verloren.


57.

1303. April 16. Egeln. Erzbischof Burchard II von Magdeburg überlässt seine Ministerialin Margaretha, Ehefrau des Ritters Heinrich von Turow, sammt ihren Kindern dem Fürsten Otto I von Anhalt.

Nos Borchardus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus recognoscimus publice per presentes, quod nos Margaretam uxorem Henrici de Turowe militis

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 38. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_038.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)