Seite:DE CDA 3 127.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


de omnipotentis Dei clementia confisi, de iniunctis sibi penitentiis misericorditer in Domino relaxamus.

Datum Magdeburg, anno Domini mo.cococo. nono, septimo Kalendas Junii, pontificatus nostri anno secundo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande hängenden, beschädigten Siegel des Ausstellers. - 1. So im Orig.


191.

1309. Mai 26. Magdeburg. Erzbischof Burchard III von Magdeburg bestätigt der Pfarrkirche zu Wörlitz die derselben von den Bischöfen von Halberstadt und Brandenburg gewährten Indulgenzen.

Borchardus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus discreto1 viro …2 plebano in Wergheliz salutem in Domino. Supplicationibus vestris favorabiliter annuentes indulgentias per venerabiles patres dominum Albertum3 Halberstadensis et dominum Fredericum Brandeburgensis ecclesiarum episcopos ecclesie vestre concessas ratificamus et approbamus easque auctoritate presentium confirmamus. In cuius rei testimonium vobis has litteras nostras concedimus sigilli nostri munimine roboratas. Datum Magdeborch, anno Domini mo.cococo. nono, feria secunda post dominicam Benedicta.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das an einem Pergamentbande angehängt gewesene Siegel ist abhanden gekommen. - 1. Im Orig. durch Wurmfrass zerstört. - 2. Im Orig. statt des Namens nur Punkte. - 3. Orig. nur: Al. - Vergl. no. 176.


192.

1309. Juni 1. Hoim. Ludolf, Betemann und Willeko von Hoim verkaufen einigen Stiftsdamen zu Quedlinburg drittehalb Hufen Landes zu Gross-Ditfurth.

Noverint universi audituri presencia seu visuri, quod ego Ludolphus famulus dictus de Hoygem una cum fratribus meis, Betemanno videlicet et Willekino, venerabilibus domicellis ecclesie Quedelingeborgh canonicis, videlicet Ermegardi de Aldenberghe, Jutte ac Amabilie dictis de Keseberghe, iusto emptionis titulo vendidimus duos mansos cum dimidio in Maiori Ditvorde sitos accedente omnium nostrum consensu benivolo et expresso pro triginta novem marcis argenti Stendalgensis nobis ab eisdem domicellis plenarie traditis et solutis. Qua quidem vendicione facta eosdem mansos per strennuos milites Bernardum ac Bertoldum fratres dictos de Ditvorde venerabili domine nostre ecclesie Quedelingeburgensis abbatisse, prout ab ipsa in feodo tenueramus, resignandos duximus cum omni iure, quod nobis in ipsis competebat1, ac ego Ludolphus postmodum corporaliter resignavi, prout per nostras litteras cum sigillorum nostrorum appensione super

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 127. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_127.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)