Seite:DE CDA 3 227.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


348.

1317. Juli 26. Halberstadt. Bischof Albrecht I von Halberstadt bestätigt dem Kloster Adersleben die Schenkung seines Vorgängers Volrad, bestehend in dem Zehnten von verschiedenen, theilweise früher von dem Grafen Otto II von Anhalt zu Lehen getragenen Gütern.

In nomine Domini amen. Albertus Dei gratia episcopus ecclesie Halberstadensis dilectis sibi in Christo preposito, abbatisse totique conventui monasterii sanctimonialium in Adesleve sinceram in Domino caritatem. Cum nos quorundam privilegiorum vestrorum tenore perspecto sufficienter simus instructi, quod pie recordationis dominus Vulradus quondam episcopus Halberstadensis, predecessor noster, de consensu honorabilium virorum tunc prepositi, decani et capituli eiusdem ecclesie nostre donavit liberaliter dicto monasterio vestro proprietatem decime triginta mansorum sitorum in campo Adesleve et totidem arearum sitarum in villa ibidem, a quibuscunque etiam in pheodo tenerentur a nobis, quam donationem iam dudum ratam habuimus et habemus et approbavimus et presentium approbamus, ita etiam, quod decimam decem et octo mansorum ibidem sitorum, quam Joannes de Wedersleve in pheodo tenuerat ab illustri principe felicis recordationis quondam domino Ottone comite de Anhalt, patruo nostro dilecto, et idem patruus noster eadem decima a nobis inpheodatus extiterat, resignatione utriusque ad manus nostras de consensu heredum suorum liberaliter facta monasterio vestro donavimus perpetuo possidendam. Postmodum quoque Hinricus de Adesleve decimam trium mansorum ibidem sitorum, quam etiam a nobis tenuerat, nobis similiter resignavit, quam similiter vobis contulimus possidendam. Preterea iam dictus Henricus de Adesleve modo de novo decimam septem mansorum in dicto campo Adesleven sitorum, quos similiter a nobis in pheodo tenuerat, de consensu heredum suorum liberaliter resignavit, quos simili modo vobis et monasterio vestro donamus proprietatis titulo, perenniter obtinendam, ut sic omnibus simul computatis viginti et octo mansorum decima monasterio vestro sit donata et tantummodo duorum mansorum proprietas vobis adhuc desit, qua habita numerus prioris donationis, scilicet triginta mansorum, vobis integraliter sit completus. In quorum evidentiam presentes litteras sigilli nostri appensione munitas vobis duximus concedendas.

Actum et datum Halberstat, presentibus Wernero camerario ecclesie nostre et Alberto de Tundersleve canonico ecclesie nostre ac Conrado officiali curie nostre et aliis pluribus fide dignis, anno Domini mo.ccco. decimo septimo, in crastino sancti Jacobi apostoli. Amen.

Aus dem Adersleber Copiale (no. CXXXV) und dem Copiale Halberst. miscell. (no. CIV) im Staatsarchive zu Magdeburg. Im Regest bei Kunze Kloster Adersleben 44.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 227. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_227.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)