1319. November 5. Das Kloster Plötzke verkauft dem Kloster Gottesgnaden Güter zu Wulfen.
In nomine Domini amen. Mechtildis Dei gratia abbatissa, Sophia priorissa, Jutta celleraria totusque conventus monasterii sanctimonialium in Plozic, Brandenburgensis diocesis, omnibus presentem paginam visuris seu audituris in perpetuum. -- Hinc est quod recognoscimus tenore presentis pagine protestantes, quod nos provida deliberatione et maturo consensu totius nostri conventus liberaliter accedente vendidimus honorabili viro domino Alberto preposito ecclesie in Gratia Dei et ecclesie sue iam dicte pro xxx marcis argenti in usus nostre ecclesie conversis quandam partem adherentem ville Wolve, que vulgariter proprietas nuncupatur, cum iiij mansis, curiis, areis, pomeriis, lignis, pascuis et graminibus sibi adiacentibus et per consequens cum omni iure, quod in dictis bonis habuimus, et utilitate, que inde poterit pro venire. Vendidimus, inquimus, iam dicta bona cum proprietate eorundem et censu, sicut ipsa tenuimus et possedimus, dicte ecclesie in Gratia Dei et cunctis conventualibus eius in perpetuum possidenda. ---
Acta sunt hec anno Domini m.ccc.xix, Nonas Novembris.
1319. December 5. Heinrich von Hoim, genannt Papewilleken, lässt der Aebtissin von Quedlinburg eine von ihrem bisherigen Besitzer Heidenrich Starke an den Geistlichen Dietrich Stellemeker und dessen Schwager, den Quedlinburger Bürger Werner, verkaufte Hufe Landes zu Sulten auf.
In nomine Domini amen. Noverint universi Christi fideles visuri seu audituri presentes litteras, quod, licet ego Hinricus miles de Hoyem dictus Papewilleken alias, in presencia venerabilis domine mee abbatisse ecclesie Quedelingburgensis constitutus, presentibus testibus ydoneis mansum unum situm in campis Sulten, quem tunc vendideram Heydenrico dicto Starken, uxori sue ac ipsorum heredibus, cum advocacia ac omni iure libere resignaverim eidem domine abbatisse, renuncians plene coram ipsa omni inpeticioni, que michi aut heredibus meis in dicto manso et advocacia conpetebat seu in futurum posset conpetere quoquomodo, nunc vero heredes predicti Heydenrici eundem mansum ad ipsos cum advocacia iure successionis hereditarie devolutam discreto viro domino Thiderico dicto Stellemekere clerico ac Wernero sororio suo, civi Quedelingeburgensi, cum omni iure ac utilitate, ut premissum est, pro certa summa pecunie vendiderunt. Ego autem Hinricus de Hoyem miles predictus, post vendicionem huiusmodi, ut premittitur, factam rogatus ab utraque parte contrahentium, in presentia venerabilis domine mee abbatisse ecclesie Quedelingeburgensis predicte denuo et ex habundanti similiter, ut ante, omni iuri, quod michi aut heredibus meis in manso et advocacia predictis
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 250. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_250.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
