Seite:DE CDA 3 265.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


402.

1320. September 27. Frankfurt. Fürst Bernhard III von Anhalt verpflichtet sich, dem Könige Ludwig, sobald dieser ihn mit der Mark Brandenburg und den damit verbundenen Würden belehnt haben wird, alle Reichslehen ausser dem Fürstenthume Anhalt und der Grafschaft Ascharien zu resignieren.

Nos Bernhardus Dei gratia princeps de Anhalt et comes Ascarie notum facimus universis presencia inspecturis, quod omnia et singula feoda, que nobis, patruis nostris ac nostris heredibus contulit serenissimus dominus noster dominus Ludowicus Romanorum rex semper augustus de sue liberalitatis regie plenitudine copiosa, sibi et Romano imperio vacabunt libere et solute, postquam idem dominus noster nobis ac nostris heredibus marchionatum Brandemburgensem cum dignitate vocis in electione regis Romanorum et officio camere imperii, cum aliis dicti marchionatus dignitatibus in feodum contulerit ac nos et heredes nostros more debito investiverit de eisdem, preter principatum in Anhalt, comitatum Ascarie et alia bona, que nos et progenitores nostri ab antiquo a Romano imperio tenuerunt. In cuius rei testimonium presentes litteras dedimus sigilli nostri robore consignatas.

Datum Franchenfurt, vo Kalendas Octobris, anno Domini millesimo trecentesimo vicesimo.

Aus dem Original im Reichsarchive zu München gedr: Riedel cod. dipl. Brand. II. 6. 54.


403.

1320. October 1. Ritter Bernhard von Plötzke resigniert dem Kloster Ilsenburg anderthalb Wispel Weizen Vogtkorn aus 12 Hufen Landes zu Aderstedt und seinen Antheil an der dortigen Herbstbede.

Universis Christi fidelibus hanc litteram inspecturis cupimus fore notum, quod nos Bernhardus miles de Plozek omni iuri, quod in altero dimidio choro tritici, quod vulgarer voghetkorn dicitur, de duodecim mansis in Aderstede et triginta solidis Cotoniensium denariorum in festo purificationis sancte Marie dandis, qui vulgo herfstbede dicuntur, in eadem villa habere dinoscimur, ad petitionem Alberti militis dicti de Zerynge, qui predicta bona a nobis tenuit in pheodo, domino abbati in Ilsyneborg et suo conventui cum omnibus nostris heredibus penitus renunctiamus et perpetuo resignamus. Huius rei testes sunt: Thydericus de Weterlynge, Hermannus Croch milites; Fricco de Hekelynge et Beteko Wynke famuli, ceterique plures fide digni. In quorum omnium evidens testimonium presentem paginam conscribi fecimus et sigillo nostro fecimus communiri.

Actum et datum anno Domini mocccoxxo, feria quarta post festum beati Michaelis archangeli.

Aus dem Hamburger Copialbuche im gräflich Stolbergischen Hauptarchive zu Wernigerode. - Gedr: Jacobs Urkdbch. von Ilsenburg 188 (irrthümlich zu Octob. 3).
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 265. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_265.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)