Seite:DE CDA 3 301.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
455.

1323. September 28. Die Pröpstin Lutgardis von Wendhausen überlässt dem Grafen Heinrich von Blankenburg eine halbe Hufe Landes zu Bicklingen.

Universis presentes litteras audientibus vel videntibus lucidius innotescat, quod nos Dei gratia Ludgardis preposita ecclesie in Wenthusen totaque universitas canonicarum eiusdem ecclesie ad perpetuam noticiam omnium, quorum interest seu interesse poterit, cupimus pervenire, quod de communi consensu totius nostri capituli nobili viro domino Hinrico comiti in Blankenburch proprietatem cuiusdam dimidii mansi siti in campis ville Bicklinghe nobis quondam solventis annuatim quinque solidos denariorum Quedelinghe- burgensium, cuius inquam dimidii mansi de predicto domino comite plenum restaurum nostre ecclesie multum conpetens percepimus, donavimus et presentibus donamus cum omni iure, sicuti ex antiquo possedimus, perpetuo duraturam. Huius donacionis testes sunt: strennui milites, videlicet Hinricus de Hoyem dictus de Enegremsleve et Hin- ricus de Hoyem dictus Parvus, honestique famuli Johannes dictus Stekeling et Hinricus de Valle, et quam plures alii fide digni. In maiorem quoque istius facti evidenciam sigilla nostra huic littere sunt appensa.

Datum et actum anno Domini m0.ccc°.xxiij°, in vigilia beati Michahelis archangeli.

Aus dem Original im Staatsarchive eu Magdeburg: von den beiden an Pergamentbändern angehängt genesenen Siegeln ist nur noch dasjenige der Pröpstin Lutgardis vorhanden. Gedr: Erath cod. dipl. Quedl. 399.

456.

1323. November 1. Bernburg. Fürst Bernhard III von Anhalt bewidmet das Marienkloster vor Aschersleben mit der Capelle Maria Magdalena auf dem dortigen Pfarr-Kirchhofe.

In nomine sancte et individue trinitatis Bernardus Dei gratia princeps in Anehalt et comes Ascharie omnibus in perpetuum. Quoniam rei geste veritas aliquarum in- dicio scripturarum ad futurorum aliquando cognitionem non deducitur, error gravis sepissime generatur. Igitur nos varietate condicionis humane visa et assiduis divinorum obsequiis, quibus Deo devote abbatissa, priorissa conventusque sanctimonialium mo- nasterii sancte Marie virginis extra muros Ascharie die noctuque Domino famulantur, inspectis pro omnium progenitorum nostrorum propriaque salute capellam sancte Marie Magdalene in cimiterio, inquam structure ecclesie parrochialis in Ascharia sitam et ius presentandi ad eandem omneque ius, quod nobis conpetiit potueratque conpetere modo quolibet in futurum in dicta capella, predictis abbatisse, priorisse et conventui donamus libere in dictumque monasterium transferimus ab eisdem abbatissa, priorissa et con- ventu sine omni contradictionis obstaculo perpetuo possidendum. In quorum robur et evidenciam sigillum nostrum appendimus huic scripto. Actum et datum Berneborch, anno Domini m0.ccc°.xxiij°, Kai. Novembrum.

Aus dem Original im Staatsarchive eu Magdeburg, mit dem an einem Pergamentbande hängenden, etwas verletzten grossen Heitersiegel des Ausstellers (Taf. 1. 2).

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 301. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_301.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)