Seite:DE CDA 3 557.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

fuerit, iuris tramite obmisso vel eciam observato prelibatas marcas apud nos arrestaret, eo non obstante astringimus nos sepedictas marcas cum suo interesse predictis terminis- et loco efficaciter solvere, prout premissa declarant, tradentes eidem domino Frankoni corporalem possessionem et civilem reddituum predictorum ac simul renunctiantes expresse omnibus exceptionibus iuris et facti, que nobis communiter et divisim possent competere quoquomodo adversus premissa seu quodlibet premissorum. In premissorum evidenciam presentem litteram nostre communitatis sigillo sigillatam predicto domino Frankoni duximus concedendam. Testes huius rei sunt: Ghevehardus de Zprone, Hinricus dictus Grise, Arnoldus dictus Gruban milites; dominus Johannes de Manswelt plebanus novi opidi Berneborch, dominus Conradus dictus Picht plebanus veteris opidi Berneborch, Hinricus dictus Keyning necnon Benedictus de Kothene sacerdotes; Conradus dictus Luzk, Conradus Raven opidani, necnon plures alii fide digni. Datum anno Domini m0.ccc°.xl° quinto, in die beati Ambrosii episcopi.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: an einem Pergamentbande an- hängend ein unbedeutendes Bruchstück des Siegels der Altstadt Bernburg (Taf. VIII. S). — 1. Orig: Frankoni. — 2. Orig: poBsidendam. — Vergl. no. 749, welche dieser Urkunde offenbar zur Vorlage gedient hat, auch no. 761.

787.

1345. April 16. Bernburg. Fürst Bernhard III von Anhalt verkauft mit Zustimmung seines Sohnes, des Fürsten Bernhard IV, dem Kloster Nienburg sechs Talente Einkünfte, die er von diesem für den Vorsitz in dem dortigen dreimal im Jahre abzuhaltenden Gerichte bezogen hat.

In nomine sancte et individue trinitatis. Cum ex bona veterum consuetudine moris est ea scripture testimonio commendari, que a nobis in presenti tempore ordi- nantur, ut futurorum mentibus hominum, cum necesse aut utile fuerit, qualibet ambigui- tate postposita renoventur, hinc est quod nos Bernhardus Dei gratia princeps in Anhalt, comes Asschanie dominusque in Berneburch tenore presentium recognoscimus, quod maturo prehabito consilio cum consensu dilecti filii nostri Bernhardi ac omnium heredum nostrorum sex talenta denariorum Magdeburgensis monete, que religiosi viri dominus Hemricus1 abbas et conventus ordinis sancti Benedicti monasterii in Nyenburch nobis pro quodam servicio consueverunt singulis annis ministrare ea de causa, quod tribus vicibus in anno iudicio in Nyenburg presidere consuevimus, iam dicto domino Heinrico1 abbati et conventui vendidimus rite et iuste pro triginta marcis Brandeburgensis argenti, quas nobis eciam ab eisdem domino Heinrico1 abbate et conventu iam integraliter et amice persolutas profitemur, volentes, quod dominus Heinricus1 abbas et conventus a solncione ac prestacione dictorum sex talentorum et eorum ecclesia sint perpetuis tem- poribus liberi et soluti. Huius vendicionis testes sunt: discreti viri domini Conradus Picht plebanus in Berneburg, magister Hinricus de Loderstede necnon Philippus capel- lanus domini abbatis in Nyenburg, et strennui milites domini Olricus de Warmestorp, Ghevehardus de Sprone necnon Hinricus Grise, et alii quam plures fide digni. In quo- rum omnium et singulorum testimonium sigillum nostrum una cum sigillo Bernhardi

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessay: Emil Barth, 1877, Seite 557. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_557.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)