Seite:DE CDA 3 562.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
795.

(1345.) Markgraf Ludwig von Brandenburg überlässt an Hartwig von Lindau und dessen Brüder pfandweise das Dorf Niebel.

Nos Ludowicus--recognoscimus publice per presentes, quod contulimus et presentibus conferimns Hartwicho de Lyndowe et suis fratribus eorumque veris et legi- timis heredibus villam Nywal, precariam cum summa et pedanea iurisdictione ita, quod summa precarie extendit se ad novem mandalas grossorum, hac tarnen conditione annotata: cum nos seu nostri heredes predictis seu eorum heredibus xl marcas argenti Branden- burgensis vice versa restituerimus, tunc predicta bona ad nostram, sicnd prius, devol- ventur proprietatem.

Gedr: Gerden cod. dipl Brand. II. 668,- Biedel cod. dipl. Brand. I. 12. 492.

796.

1346. Januar 7. Der Priester Ludolf von Helmstedt stellt bei seiner Berufung in die von den Fürsten von Anhalt zu besetzende Pfarre zu Westorf den Fürsten Bernhard III und IV einen Revers aus.

Ego Ludolphus sacerdos in Helmstede recognosco in presenti littera et ad om- nium, quorum interest, notitiam cupio pervenire, quod illustribus et generosis principibus Bernhardo et Bernhardo seniori et iuniori ipsorumque heredibus, comitibus de Anhalt, dominis meis, post presentationem per prefatum principem seniorem de me factam ad ecclesiam parrochialem in Wesztorp vacantem ex resignatione domini Henrici sacerdotis dicti Mut, cuius ius patronatus ad memoratos principes de Anhalt et ipsorum progeni- tores hucusque pertinuit et adhuc dinoscitur pertinere, promisi et presentibus promitto, quod pluries dictos principes, dominos meos, in veros patronos dicte parrochie perpetue recognoscere volo et parrochiam ipsam ab eis tenere me velle iugiter et habere nec ab Ulis ullis unquam temporibus affuturis me divertere velle com parrocbia sepius me- morata. Insuper promisi et promitto, quod totis viribus et conatibus ad hoc operam dabo efficacem, ut ipsi ius patronatus suum per me vel ex parte mei non perdant quo- modolibet vel amittant, et omnem litem iam exortam vel in posterum oriendam in me suscipiam, quam occasione dicti iuris patronatus quamcunque personam, cuiuscumque condicionis et Status exstiterit, movere contigerit dominis meis de Anhalt principibus sepedictis, et omnes sumptus, expensas et labores subeam, qui propter litem huiusmodi necessarii fuerint aut etiam oportuni, quousque omnis Us termiuata sit finaliter et dis- cussa. In evidens testimonium omnium premissorum sigillum meum presenti duxi appo- nendum.

Actum et datum anno Domini millesimo tricentesimo quadragesimo sexto, in crastino epiphanie Domini.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive tu Zerbst: das an einem Pergamentbands angehängt gewesene Siegel ist verschwunden.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 562. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_562.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)