Seite:De Zimmerische Chronik 1 039.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

den gefangen und seinem verdienen nach enthaupten lassen. Und demnach er Forojulium mit sampt der Lombardei genugsam besetzet, ist er mit ganzem höre widerumb in teutsche land gezogen, hat sich darnach in kurzer zeit geen

5

Wormbs verfüegt, dahin er ain reichstag beschriben. Nach welches ausgang ist er mit macht in Sachsen zogen und sie in ainer kürze dahin zwungen, das sie mit großer anzal sich teufen und den waren christenlichen glauben haben annemen müeßen, wie dann sollichs vil weitleufiger vom

10

Reginone[1] und andern historiographis beschriben und der gedechtnus bevolhen worden. Apt Arnfridt von Marspurg beschreibt disen handel fast kurz und der gestalt, wie hernach volget: »Anno dominicae incarnationis 776 rex Martispurgum sumptuose extrui curavit eo, quod tam munito loco

15

maxime contra rebellionem Saxonum fideret. Huic presidium imposuit et duces belli praefecit quinque nobiles et potentes viros, Ecbertum de Sponhaim, Eberhartum de Berthaim, Valtmarum de Cimbra, Arnoldum de Sayne et Angilhartum de Volfratigishusa, Sigburgum vero et copias Simprechto

20

[24] de Hoye et duobus militibus francis commendavit. Vix pedem retulerat rex, ecce Saxones infinita multitudine collecta Martispurgum occupaturi advolant deque deditione colloquium faciunt. Sed illi reminiscentes, melius esse honeste mortem oppetere, quam ita cum ignominia urbem [A14a]

25

perfidis hostibus tradere, Saxones jam vim urbi parantes repellunt. Post aliquot dies Saxones iterum magno balatu urbem aggrediuntur. Tunc duces subito consultant, Ecbertus, Valtmarus et Angilihardus cum parte copiarum clam portas egrediuntur et hostes a tergo invadunt. Eberhardus

30

vero et Arnoldus a fronte cum hostibus dimicant. Diu anceps pugna fuit. Sed hostes fidei orthodoxae, undique a regio exercitu circumsepti, misere in fuga caeduntur. Miracula et signa durante proelio multis apparuere. Occubuere duo fortissimi viri Valtmarus et Angilichardus, quorum

35

Valtmarus a duobus filiis Sigisfredo et Berenbardo, qui viriliter interfuerant proelio, super scuta in urbem est delatus et cum Angiliharto sepultus. Saxones post hanc cladem vicinorum auxilio fulti etc. Hec Arnfridus etc.«


  1. Reginone] s. Pertz, Monumenta Germaniae I, s. 558 ff.
Empfohlene Zitierweise:
Froben Christoph von Zimmern: Zimmerische Chronik. Band I. Herausgegeben von Karl August Barack. Akademische Verlagsbuchhandlung von J. C. B. Mohr, Freiburg, Tübingen 1881, Seite 39. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zimmerische_Chronik_1_039.jpg&oldid=- (Version vom 12.4.2018)