Seite:DE CDA 1-3 391.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 891 —

nus Constanciensis episcopus, Eberhardus Babenbergensis episcopus, Beinhardus prae-positus postea episcopus, Adelbertus custos, Iohannes scolasticus, Adelbertus et Buso capellani; Adelbertus marchio et filii eius Hermannus et Adelbertus, Ludowicus provin-cialis comes, Otto marchio de Witingen et fratres eius Theto, Tythericus, Fridericus, Otto comes palatinus, Babodo comes de Amberc, Billungus vicedominus, Hartmud de Bissofeswinede, Heinricus scultetus, Billungus scultetus, Iiutholdus de Gundersleibe, Walterus de Stolberg, Adelbertus de Thungede, Bugger. Signum domni Friderici Romanorum imperatoris invictissimi.

Ego Godefridus cancellarius vice Christiani Mogontini archiepiscopi et archicancellarii recognovi. (L. M.) (L.s.)

Acta sunt haec anno dominicae incarnationis m.c.lxxii, regnante domno Friderico Bo-manorum imperatore gloriosissimo, anno regni eius vicesimo i, imperii vero xviiii2, in-dictione v.d Datum apud Wirzeburg, viii Id. Decembris feliciter. Amen.

Aus dem angebliehen Original zu München, mit theüweise beschädigtem Sieget, vollständig gedruckt-. Monum. Boic. XXIX. 1. 411—413; auch: Grebner exposit de ortu et progreeeu cellae super, in Franconia 25 und 26. — Stumpf no. 4140. S. oben no. 491. — 1. Fehlt etwa: rata et incon-Tulsa permaneant.. — 2. Statt: xyiii. — 3. Statt: vi.
532.

1172. Magdeburg. Erzbischof Wichmann von Magdeburg bestätigt das Kloster Jerichow, indem er von dessen Verhältnissen seit seiner Gründung, an welcher auch die Markgrafen Albrecht und Otto theilgenommen, berichtet.

In nomine sancte et individue trinitatis Wichmannus Dei gratia sancte Magdebur-gensis ecclesie archiepiscopus. Quoniam annuente Domino sancte Dei ecclesie pastorali auctoritate presumus, omnibus Christi fidelibus, sed maxime sancte religionis professori-bus consilium et pietatis officium impendere debemus. Huius rei gratia petitioni fratrum nostrofum in Iericho libenter annuentes causam eorum presenti scripto explicamus, quo-rum utique congregationem, etsi nostris interiaceat possessionibus, cum omni tarnen iure, tarn temporalium suorum quam spiritualium, ad Havelbergensem ecclesiam perti-nere sane recognoscimus, cui non solum de suis annuere, verum etiam de nostris nos convenit solatium prestare. Ut ergo hinc certius innotescat omnibus, quam rectam in hac re considerationem habeamus, utile autumamus, si de prima fundatione congrega-tionis altius aliquid reputamus. Occiso quippe a Thietmarsiensibus glorioso comite de Staden Bodolfo, marchionis Bodulfi filio, dominus Hartvigus, frater eiusdem occisi prin-cipis, Bremensis ecclesie primo summus prepositus, postea vero archiepiscopus, nee non religiosa et Deo devota mater illorum, domina Bichardis, ipsam congregationem fratrum, priusquam Magdeburgensem ecclesiam castri sui Iericho et pertinentiarum eius heredem fecissent, pro sua suorumque recordaüone et salute instituerunt, fundantes eam in pa-rochiali ecclesia ante castellum Iericho posita et contradentes investituram eius coram domino Conrado rege in civitate Magdeburg Havelbergensi ecclesie, ubi et Albertus marchio et filius suus Otto suseeperunt eandem congregationem sub suam defensionem. Cumjautem fratres ibi per aliquot mansissent, sed locus ille religioni minus commodus esset,f dominus Anseimus, Havelbergensis ecclesie in tempore illo venerabilis episcopus, longe antequam ad Ravennatis archiepiscopatus cubnen transsumptus esset, tam magnum

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 891. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_391.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)