Seite:DE CDA 1-3 489.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
— 489 —

beke, Septem videlicet mansos cum mancipiis et cum silva adtinente nee non cum Omnibus pertineneiis, ecclesie beate Marie Magdeburcb vendidi precio lxvii marcarumexa-minati argenti. Contractus autem buius emptionis factus est in curia Merseburg coram domino Frederico gloriosissimo Romanorum imperatore et semper augusto, presentibus imperii prineipibus, domino videlicet Wichmanno Magdeburgense et domino Sifrido Bre-mense archiepiscopis, Ottone marchione Misnense et fratre eius Dedone comite, Ottone marchione Brandenburgense et fratribus eius Bernardo duce et-Theoderico comite.aliisque quam pluribus viris illustribus. Siquidem eandem hereditatem per manum domini imperatoris et per manum domini Wichmanni venerabilis Magdeburgensis arcbiepiscopi in manum Olrici prepositi ad iurisdicüonem ecclesie beate Marie contradidi, data fid domino imperatori et domino Wichmanno archiepiscopo, quod cum matre mea, que he-res mea fuit, possessjonein hanc omni, quo oporteret, iure ecclesie beate Marie confir- marem. — — —

Actum dominice incarnationis mclxxxix, epaeta prima, indictione vü, coneurrente vi, re-gnante domino Frederico gloriosissimo Romanorum imperatore et semper augusto filioque eius Heinrico rege serenissimo, feliciter. Amen. — — —

Aus dem Copialbuche des KL V. L. Frauen zu Magdeburg {no. XXXVI) im dortigen Provinzialarchive. Vollständig gedruckt: Hutschenreiter Reihe der Pröpste des Kl. TT. L. Frauen in Magdeburg 8 ; Märkische Forschungen VIII. 87. — Wegen md. tu. vor dem September ausgestellt. — Die Curia zu Merseburg, von welcher hier die Rede ist, kann nicht, wie v. Raumer {Reg. hist. Brand, no. 1560) will, 1188 abgehalten sein, da der als gegenwärtig erwähnte Graf Dietrich (von Werben) bereits 1183 starb; sie muss vielmehr in die Zeit vom April 1180, wo Bernhard erst Herzog und Siegfried erst Erzbischof von Bremen wurde, bis Anfang 1183 fallen, wahrscheinlich Anfang December 1182. Siehe Stumpf no. 4850.
668.

1189. (Januar—September.) Erzbischof Wichmann von Magdeburg vergleicht einen langjährigen Streit der Pröpste des St. Nicolaistiftes zu Magdeburg mit ihren Canonikern dahin, dass jenen 30 Talente jährlichen Einkommens, unter anderen auch aus Mehringen, zugesprochen werden.

In nomine sanete et individue trinitatis Wichmannus Dei gratia sanete Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus. — — — Siquidem prudentum virorum consilio decre- vimus, quatinus tarn de eis, qui specialiter prepositure attinebant, quam de stipendiis fratrum xxx* talenta annuorum reddituum certa supputatione preposito assignarentur: de villa videlicet Barthorp cum omnibus pertinentiis suis xv talenta, — — — de villa Meringe vi talenta, sub tali determinatione — — — Testium huius constitutionis hec sunt nomina: Rochkerus prepositus maioris ecclesie, Ludolfus decanus eiusdem ecclesie, Albertus archidiaconus, Theodericus prepositus saneti Nicolai, Ghero vicedominus, Con-radus archidiaconus, Heinricus prepositus saneti Sebastiani, Conradus prepositus saneti Matthie Goslarie, Anno, Bertoldus cellerarius, Otto, Hermannus, Rodolfus, Hinricus, Conradus sacerdos, Bemardus canonici eiusdem ecclesie, Bodo decanus saneti Nicolai, Fridericus, Albertus, Conradus magister, Dehenhardus custos, Onulfus, Albertus sacerdos canonici eiusdem ecclesie.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Erster Theil. Dritte Abtheilung., Dessau 1873, Seite 489. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_1-3_489.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)