Seite:DE CDA 3 056.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Aus dem Original im Stadtarchive zu Aschersleben, mit dem an einem Pergamentbande hängenden, nur wenig beschädigten Reitersiegel des Ausstellers (II. Taf. III. 2).


82.

1304. Mai 7. Ascharien. Graf Otto I von Ascharien verleihet den Schneidern zu Aschersleben einen Innungsbrief.

Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum fluxu temporis evanescant, necesse est, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anahalt recognoscimus et presentibus pupplice protestamur, quod sartoribus universis civitatis nostre Ascharie libertatem, que a vulgo dicitur inninge, dedimus in hunc modum, ita videlicet, quod tribus vicibus in anno in ipsorum matutinali collegio, quod vulgariter vocatur morghensprake, conpareant coram magistro nostro fori, qui dicitur marcketmeyster, cui excessus suos, quos ininvicem habuerint, emendabunt. Statuimus etiam dictis sartoribus consilio civium accedente, quod de duplici veste et veste mulieris quatuor denarios tantum, de tunica communi cuiuslibet panni tres, de campana duos, de duabus caligiis unum denarium, quitquit minus sex ulnis exstiterit, duos denarios recipiant pro mercede. Si vero aliquis vestem aut tunicam subtiliter sarcitam ac formatam habere voluerit, ipsi sartori, prout inter se convenire potuerint, ministrabit. Quod si excesserint, magistro fori predicto et civibus similiter emendabunt. Addicimus etiam, si predicti sartores inter se aliquas novas intenderent statuere constitutiones. hoc de voluntate et consensu magistri fori et civium predictorum facere tenebuntur, quitquit etiam in huiusmodi excessum fuerit sartores per predictos, hoc iterum magistro fori sepedicto et dictis civibus emendabunt. Ut autem hec donacio libertatis a nobis et nostris heredibus inviolabiliter observetur, presentem litteram dedimus et nostro sigillo iussimus communiri. Testes etiam huius sunt: strennui viri Henningus et Borchardus fratres de Monte, Albertus de Moute, Otto Gogravius, Allexander Stumpo milites, famuli vero Heynemannus camerarius, Arnoldus de Jersleve, Gerardus Swaf, Hinricus Gernodi, Hinricus de Curia, et quam plures alii fide digni. Datum Ascharie, anno Domini mo.cococo quarto, in ascensione Domini.

Aus dem Original im Stadtarchive zu Aschersleben, mit dem an einem Pergamentbande hängenden beschädigten Reitersiegel des Ausstellers (II. Taf. III. 2).


83.

1304. Mai 18. Die Aebtissin Irmingard II von Gernrode und das dortige Capitel tauschen gegen Güter in Winningen solche in Rieder ein, veräusseren dann aber auch die letzteren an das Kloster Michaelstein.

Ermegardis Dei gracia Gerenrodensis ecclesie abbatissa totumque eiusdem ecclesie capitulum universis Christi fidelibus, ad quos presencia scripta pervenerint, in perpetuum. Cum quendam contractum cum monasterio Lapidis sancti Michahelis fecerimus quatuor

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 56. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_056.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)