Seite:DE CDA 3 096.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


143.

1307. April 30. Bernburg. Ritter Johann von Glindenberg verkauft an den Bernburger Bürger Konrad Rabe verschiedene Einkünfte aus Gütern zu Jeser und Waldau.

Nos Johannes miles dictus de Glindenberch tenore presentium recognoscimus et publice profitemur, quod pro rationabili necessitate, accedente consensu uxoris nostre ac heredum nostrorum et omnium illorum, quorum consensus de iure fuerat requirendus, Conrado Corvo institori, civi in Berneburch, sueque uxori necnon omnibus suis heredibus census sedecim solidorum denariorum Magdeburgensis monete, qui sub vara dantur in reditibus, vendidimus iure feodali perpetue et hereditarie possidendos pro quinque marcis Stendalgensis argenti, minus fertone, quas integre nobis datas et solutas ab ipso recepimus et in usus nostros ac heredum nostrorum totaliter convertimus, prout nobis magis competere videbatur. Hos siquidem solidos predictos antedicto Conrado sueque uxori et heredibus suis sic assignandos duximus in locis, quos inferius annotamus, videlicet decem solidos, quos solvit dimidius mansus situs in campo Jezere, item duos solidos, quos solvit unum quartarium situm in campo Waldele, item unum solidum, quem solvit iuger situm in eodem campo, item unum solidum, quem iterum solvit iuger situm in dicto campo Waldale, item ij solidos, quos solvit una curia Sita in villa Waldale. Hos sedecim solidos iam numeratos sepedictus Conradus Corvus et uxor eius necnon sui heredes in festo sancti Mauricii exnunc et deinceps singulis annis perpetue recipere debent, contradictione nostra ac heredum nostrorum in posterum quiescente. Et ut hec venditio nostra permaneat firma et inconvulsa, presens scriptum sigilli nostri munimine duximus roborandum.

Datum et actum Berneborch in domo Weltekuz, hiis viris presentibus: Hinrico Thuringo, Conrado lapicida, Arnoldo institore, et aliis quam pluribus fide dignis, anno Domini mo.cococo.vij, in vigilia beatorum Philippi et Jacobi apostolorum.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: mit dem an einem Pergamentstreifen hängenden, etwas beschädigten Siegel des Ausstellers (nach rechts hin aufsteigender Löwe).


144.

1307. Juni 15. Westorf. Graf Otto II von Ascharien lässt seinem Vetter dem Bischofe Albrecht I von Halberstadt und dessen Kirche den Zehnten von 18 Hufen Landes zu Adersleben auf, welchen bisher Johann von Wederstedt von ihm zu Lehen hatte.

Venerabili in Christo patri domino Alberto episcopo ecclesie Halberstadensis, patruo suo dilecto, Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anehald cum dilectione sincera obsequiosam ad ipsius beneplacita voluntatem. Cum nos inter cetera pheodalia bona nostra decimam decem et octo mansorum sitorum in campis Adesleve ab ecclesia Halberstadensi et vobis tenuerimus et teneamus titulo pheodali, quam quidem decimam

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 96. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_096.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)