Seite:DE CDA 3 119.jpg

aus Wikisource, der freien Quellensammlung
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


177.

1308. December 10. Im Schloss von Zerbst. Graf Albrecht I von Anhalt und dessen Sohn Siegfried entsagen zu Gunsten der von Burchard von Barby begründeten Collegiatkirche S. Bartholomaei zu Zerbst allen ihren Rechten auf die dortige Pfarrei und die Kirche zu Lepte.

In nomine Domini amen. Nos Albertus Dei gratia comes de Anehalt et filius noster Sifridus recognoscimus et tenore presentium dilucide protestamur, quod vir nobilis dominus Borchardus de Barboye de parrochia sancti Bartholomei in Cerwist canoniam divina inspirante gratia instauravit, cui addidit ecclesiam Leptowe consentiente venerabili patre domino Wolrado Brandeburgensis ecclesie episcopo piumque factum pie devotionis auxilio auctorante. Et quia idem dominus Borchardus partem civitatis Cerwist, in qua predicta sita est ecclesia, de manu nostra in pheodo habuit, nobis intima petitionis instancia supplicavit, ut ad cultum divini nominis ampliandum facto suo nostrum adhibere consensum eterne retributionis intuitu dignaremur. Cuius precibus, cum de radice pietatis procederent, favorabiliter annuentes ad honorem omnipotentis Dei et beati Bartholomei apostoli, quidquid iuris in prefatis parrochiis habuimus, eidem ecclesie sancti Bartholomei in Cerwist nunc collegiate vel, si quid iuris heredibus nostris posset in futuro conpetere, pure contulimus propter Deum. In cuius rei testimonium presentes conscribi fecimus et sigillorum nostrorum appensione ad perpetuam rei memoriam firmiter roborari. Testes huius rei sunt: dominus Borchardus de Barboye, dominus Olricus decanus, dominus Johannes notarius noster, dominus Wipertus miles dictus de Cerwist, Woltherus Advocatus, et plures alii fide digni. Datum in castro Cerwist, anno Domini mo.cococo.viijo, iiij Idus Decembris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: die beiden Siegel, welche an Pergamentbändern angehangen haben, sind verschwunden. - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I 203; auszugsweise Riedel cod. dipl. Brand. I. 8. 205.


178.

(Um 1308.) Der Knappe Wedego von Freckleben resigniert dem Herzoge Rudolf I von Sachsen eine Hufe Landes zu Hoppedal zu Handen des Klosters Hecklingen.

Illustri ac magnifico principi Rudolfo1 Saxonie, Angarie, Westvalie duci ac comiti in Brenen Wedego famulus dictus de Vrekeleve se paratum et voluntarium ad omnia genera mandatorum. Dominationi vestre ac principatui mansum unum situm in campis Hoppedal, quem nunc Degenardus de Vrekeleve a me iure feodali tenet, cum universis heredibus meis ad manus ecclesie sancti Georii in Hekelinge resigno per presentes. In cuius rei evidens testimonium sigillum meum presentibus est appensum.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergamentbande hängenden Fragment von dem Siegel des Ausstellers. - 1. Orig. nur: R.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 119. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_119.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)