quod pro iure patronatus ecclesie in Brumbey dicto Hermanno militi satisfacere non
valeret cum iure patronatus ecclesie in Guzten, superaddidit eidem Hermanno ius patronatus ecclesie in villa Upperode, etiam de dicti capituli nostri voluntate. Insuper
superaddidit eidem Hermanno ducentas marcas Stendalgensis argenti pro bonis antedictis. Pro hiis ducentis marcis et pro aliis ducentis marcis, quas domino nostro memorato mutuo tradidit idem miles, castrum Crozuch sepedicto Hermanno et suis heredibus in iusto pheodo dominus noster supradictus contulit sub hac forma, quod idem
castrum Crozuch domino nostro et suis hominibus, si necesse habuerint, patulum et
apertum remanebit, ita tamen, quod, quandocunque prememoratus dominus noster archiepiscopus dicto Hermanno militi quadringentas marcas argenti Stendalgensis solverit pro
eodem castro, quod tunc idem castrum a detentione qualibet predicti militis et suorum
heredum sit omnino solutum. Et huic collationi ratum et firmum exhibuimus consensum.
Et in horum omnium recognitionem et testimonium presentibus litteris sigillum capituli
nostri duximus apponendum.
Actum anno Domini mo.ccco.xjo, in vigilia assumptionis sancte Marie.
1311. September 9. Im Landgerichte zu Hedersleben. Die von Neindorf verkaufen der Stiftskirche zu Quedlinburg vor dem Gerichte des Fürsten Otto II, Grafen von Anhalt, Güter zu Gross-Wedderstedt, welche in des genannten Fürsten Grafschaft gelegen sind.
In nomine Domini amen. Ne ea, que perpetuis debent titulis refulgere, ullam oblivionis caliginem propter labilem hominum memoriam et cursum temporis momentaneum paciantur, industria consuevit humana pro salubri remedio ea scripturarum testimonio, sigillorum munimine et testium inscripcionibus firmiter perhennari. Hinc est quod nos Jordanus pincerna de Nendorp, Jutta uxor sua, Lodewicus canonicus ecclesie Merseburgensis, Jordanus et Johannes fratres milites, filii antedicti Jordani, ad omnium Christi fidelium noticiam tam presentis temporis quam futuri cupimus pervenire, quod de unanimi et expresso consensu filiorum et filiarum, fratrum et sororum nostrarum infrascriptarum, videlicet Hedewigis uxoris domini Gumperti de Wanzleve militis, Jutte uxoris nobilis viri Bossonis de Dorstat, Lodewici Ericique, Jordani necnon Jutte, accedente etiam benivolo consensu omnium heredum et coheredum nostrorum, quorum interest seu interesse poterit, quatuor mansos, pratum et curiam in campis et villa Maioris Wederstede prope Wegenleve sitos cum omnibus pertinenciis ad ipsos tam in villa quam in campis eiusdem liberos et solutos ab omni iure advocacie, exemptos etiam a quolibet debito servitutis, vendidimus venerabilibus in Christo dominabus nostris Jutte abbatisse, Sophie preposite, Conegundi decane totique capitulo et ecclesie sancti Servacii in Quedelingeburch pro nonaginta et octo marcis argenti Stendalgensis nobis ab ipsis plenarie traditis et solutis iure et titulo proprietario perpetuo possidendos, transferentes etiam in ipsas et ecclesiam prelibatam omne ius, quod nobis, heredibus aut successoribus
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 154. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_154.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
